Last Flag Flying (2017)

Lijkt toch iets heel anders dan waar Linklater normaal mee komt. Ik ben benieuwd!

Aparte trailer. Zit niet 1 leuke grap in.

New York Film Festival Review 'Last Flag Flying' | Variety

Uitstekende Linklater. Hij brengt ons naar het hart van Texas waar oude veteranen worstelen met patriottisme en religie. Humoristische dialogen brengen genoeg luchtigheid in de anderzijds sombere thematiek. Cranston, Carell en Fishburne zijn perfect gecast voor deze roadmovie die Linklaters fijne gevoel voor dialoog bevestigt.

Een rare mix van patriotisme en sentiment. Acteren en de uitwerking van de karakters is prima. Maar ik blijf toch met een wat wrange nasmaak achter. Kennelijk is het ok als een jochie voor zijn vaderland wil sterven, als in een soort van vrijheid dit is America, dat mag ook. Ook als is de oorlog onzinnig, dat is op de een of andere manier ook een Amerikaans ideaal, sterven voor het idee Amerika. Ik hoor het graag als er een andere interpretatie is. Maar ik voelde me wat bekocht.

Begon wat traag, maar nadat de heren eenmaal in de trein stapten werd het een stuk beter. De film was bij momenten wat patriottistisch, maar het werd nooit overdreven. De drie heren spelen hun rol mooi ingetogen en de film weet op bepaalde momenten de juiste snaar te raken.

Onderhoudende roadmovie. Drie oude vrienden (oorlogsveteranen) die elkaar lang niet hebben gezien komen bijeen om in een militair vliegveld het lichaam op te wachten van de zoon van een van de drie, omgekomen tijdens de oorlog in Irak, om hem vervolgens te begeleiden naar zijn laatste rustplaats. Een lange reis waarbij ze alle tijd hebben om het / hun leven te overdenken.

Geen uniek plot, maar de uitwerking is zeker onderhoudend, waarbij dit wel meer drama dan komedie is. Ondanks de lange duur verveelt het niet en zakt het ook niet in, al moet Linklater daar wel de nodige kunstgrepen voor uithalen. Zo'n lichaam wordt in werkelijkheid uiteraard door het leger per vliegtuig naar de rustplaats gebracht, maar dan had je geen film, dus gaan de mannen er stiekem met de lijkkist vandoor en beginnen aan een reis van meerdere dagen over weg en, voor de afwisseling, spoor. Dat vergt dus nogal wat kunstgrepen die Linklater wel fraai in het verhaal verwerkt, al probeert hij die te veel goed te praten terwijl iedereen wel snapt waarom het zo is gedaan. Om de rit spannend te houden moet hier en daar een voertuig gestolen worden en mist men een trein, met het leger op de hielen. Hoewel dat haast een slapstickplot lijkt is het dat totaal niet en blijft dit dankzij de serieuze conversaties van de drie vrienden vooral een drama met zwartkomische noten. Vanwege het verhaal moest ik wel aan Little Miss Sunshine (2006) denken, al is dit een heel ander soort film.

Ik lees dat in deze film veel patriotisme zit, maar dat is zeker niet het geval. Voor patriotisme is meer nodig dan een eervol ontvangst/afscheid of de nationale vlag over de lijkkist van een omgekomen soldaat, zoiets hoort er eenmaal bij (in Amerika en in elk land). De gesprekken en overdenkingen van de vrienden ("waarom moest hij dood?") zijn eerder anti-oorlog zoals in werkelijkheid ook wel te verwachten valt in zo'n situatie. Patriotisme heb ik niet kunnen bespeuren, wel respect voor de beslissingen die mensen in hun leven nemen. In de gesprekken van de vrienden krijgen ze de ruimte voor hun verschillende meningen. De personages zijn doordacht en uitgewerkt en hebben elk een duidelijke eigen karakter, identiteit, houding, en ontwikkeling (getekend door hun Vietnam-achtergrond waarmee ze elk op een verschillende manier zijn omgegaan).

Later in de film voegt een vierde personage, een soldaat in dienst, zich bij het gezelschap en krijg je een verdere verbreding van de verschillende standpunten en visies op o.a. de Irak-oorlog. De film draait onopgemerkt op die dialogen zonder dat ze het onderhoudende verhaal wegdrukken. In die zin heeft Linklater een hele luchtige film gemaakt met ingrediënten die normaal gesproken wel zwaarder aanvoelen.

Kortom een onderhoudende en fijne wegkijker met goed uitgewerkte dialogen. Ruime 3*, richting 3,5*.

Zat ook op een 3,5* maar laatste half uur duurt de film echt te lang.

Patriottisme, militaire eer etc worden helemaal niet overdreven gebracht en dat is al een pluspunt bij een Hollywood film.

Verder natuurlijk ook 3 uitstekende leads waar met name Cranston erg op dreef is.

Allemaal niet super verheffend maar zeker een prima wegkijker, zonde van de lengte.

film is overigens overduidelijk gebaseerd op The Last Detail (1973)

Sterk drama met mooie acteurs. Verveelde geen seconde.

De 3 mannen hebben elk hun karakter en dat botst regelmatig met de nodige zwarte humor.

Een prima cast met als uitschieter Cranston die het echt fantastisch doet. Het verhaal heeft zijn momenten, met soms grappige dialogen, maar het wordt uiteindelijk ook wel een tikkie langdradig. Ook de omslag aan het einde was een beetje een teleurstelling, ik had het toch graag anders gezien. Maar dankzij het spel van de drie hoofdrolspelers is deze film zeker wel een voldoende waard.

Middelmatige film hoor.

Ik heb al trage films gezien en die heel hard boeiden maar bij deze had ik dit niet.

Kon me niet meeslepen. Jammer.

Acteurs deden het goed.

Niet echt sterk, zeker met in achtneming dat regisseur Linkwater heeft aangetoond mooie menselijke verhalen te kunnen vertellen een tegenvaller. Met zijn kenmerkende freewheelende stijl leek dit basismateriaal nochtans op zijn regisseurslijf geschreven: Drie mannen met zeer verschillende karakters en een ver gezamenlijk verleden samen op een emotionele queeste...….daar kan king Richard normaal wel chocolade van maken. Maar in Last Flag Flying blijft het gedurende de hele speelduur erg mat, je wacht op een big bang of op de te verwachten prikkelende dialogen die de verhaallijn een boost geven, maar dat blijft alles uit. Net als de drie hoofdrolspelers blijf je derhalve uiteindelijk wat ontheemd achter, je weet niet goed wat je met deze film aan moet. Acteerwerk is degelijk maar niet sprankelend. Cranston heeft als de meest recalcitrante van deze drie de meest dankbare rol en krijgt van mij dan ook de meeste credits. Carell is passief en de meeste stille van de groep, zal bij zijn rol horen maar had graag wat meer passie gezien zodat je je als kijker beter kon inleven bij dit tragische personage. Fishburne doet onverstoorbaar zijn ding, de rol van priester past hem dan ook letterlijk goed. Al met al van zeer gemiddeld niveau, volgend keer weer beter.

Goeie film waarin een man zijn oude legermaatjes vraagt hem te vergezellen naar de begrafenis van zijn zoon. Een roadmovie met drie mooie personages (twee botsende en één er tussenin). Drie uitstekende hoofdrolspelers waarbij Bryan Cranston toch wel de scenes weet te stelen. De film bevat veel goeie scenes, maar gaat net wat te lang door voor 4.0 sterren.

Niet geweldig.

Toch benieuwd wat Linklater met deze film voor ogen had. Hij smeert een redelijk klassiek war veteran filmpje uit over twee lange uren. De film vermomt zich als road movie en gooit er een héél dun laagje comedy over, maar het leeuwendeel zijn gewoon conversaties tussen de drie heren.

En dan gaat het over dingen zoals trots, vechten voor je land, oude oorlogsverhalen en de regering die je in de steek gelaten heeft. Zaken die in al dit soort films aan bod komen. Het probleem is vooral dat Linklater daar helemaal niks aan weet toe te voegen, het geen originele draai weet te geven.

Opkikkers komen er dan via kleine momentjes, zoals de korte conversatie over Eminem. Die zijn dan nog wel geinig, maar ze zijn ook eerder uitzondering dan regel. Een nogal saai en belegen drama dat veel te lang duurt en maar zeer weinig nieuws te vertellen heeft. Een wat overbodige film dus. Het is dat het nog wel enigszins kwalitatief in elkaar steekt, anders had je het nog kunnen verwarren met een film van Eastwood.

2.0*

Deze film voor een 2de keer gezien en ik heb mijn score lichtjes verhoogd, gebeurt zelden maar bij deze net ietsje hogere score gegeven. Moet ook toegeven dat ik het me niet eens meer herinnerde dat ik deze film had gezien.

Ik zie extreem veel films ieder jaar, dusja, sommige onthou je ook niet meer. Mss ben ik echt oud aan het worden. .

Reden wrm ik score ietsje verhoog is toch vanwege de sterke hoofdrolspelers, echt wel topacteurs. Maar de film zelf ondanks ik meermaals even kon lachen sleepte wat aan, er moest wat meer swoeng/tempo ingezeten hebben.

Niettemin heb ik geen spijt dat ik deze film nog eens heb gezien en ik zal die deze keer nimmer vergeten.

Als je dagelijks een film ziet, is het logisch dat de minder sterke films (deels) vergeten worden.

Kan je later weer eens zien toch?

Ligt echt niet aan jouw leeftijd, hier zijn ook die er last van hebben.

Deze film speelt zich in de verste verte niet af in Texas.