All about Eve (1950)

Ik vind In a Lonely Place niet gerelateerd aan deze film en Sunset Blvd.

Moet haast wel toeval geweest zijn.

Magistrale film.

Het geniale script, de ingenieuze vertel structuur, het magistrale acteerwerk van Davis en Baxter maar ook mijn oogappel Monroe verdient een eervolle credit. Ook deh eren spelen bovengemiddeld maar dat hun worden weggespeeld door de vrouwen zegt genoeg over het hoge niveau van het acteren zoals die in All About Eve tentoon gespreidt wordt. 5*

Was ze echt zó speciaal? Ze acteerde niet echt bijzonder en haar karakter was saai. Een eervolle credit kan ik er niet in zien.

Ze is natuurlijk niet dé ster (qua acteerwerk) van de film maar ze speelt de rol hoe bijna iedereen zou herinneren; het naïeve domme blondje. Erg onterecht, want dat is de laatste manier hoe je haar kan omschrijven.

De rol is klein, haar aandeel miniem maar ze speelt haar rolletje wel erg sterk. Veel zien haar als een dom blondje, misschien dat haar appearance daarom vaak onopgemerkt blijft. Ook moeten we het feit niet buiten kijf houden dat mijn Marilyn adoratie hier ook mee te maken heeft. Ik kan begrijpen dat een neutrale toeschouwer niet zoveel ziet in haar rol.

Echt een mooie film dit! Ruim twee uur genoten van scherpe en snelle dialogen, een briljant script en ijzersterk acteren van vrijwel de gehele cast. Bette Davis moet ik hierbij natuurlijk wel even apart vermelden, zij levert hier echt een topprestatie. Een 4.5* blijft echt net buiten bereik dus 4*, maar wel een ruime hoor

Een film vol gekende acties, quotes en plotlijnen. 3 sterren.

Dat is nogal zacht uitgedrukt. Want laat ik maar heel eerlijk zijn: Marilyn Monroe acteerde naar mijn mening bijzonder slecht. Aanvankelijk had ik niet eens door dat het Monroe was die daar door het beeld liep, ook omdat ik niet wist dat Monroe in deze film zat. Gelukkig had ze niet veel schermtijd. Dat ze een matige prestatie afleverde viel des te meer op doordat de rest van de cast zo sterk acteerde.

Dit is de eerste keer dat ik een film met Bette Davis zie en ik begrijp meteen waarom veel mensen haar zo hoog aanschrijven. Davis is een en al pure 'screen presence'. Zij behoort tot het zeldzame soort acteurs en actrices die het scherm domineren door alleen maar in beeld te zijn. Zelfs als ze niks doen of zeggen voel je de aanwezigheid van dit soort figuren op het scherm. Andere soortgelijke acteurs zijn Bogart, Pacino, Nicholson, Welles en Wayne (die man heeft eigenlijk niks anders dan 'screen precense'). Davis hoort dus ook bij dit rijtje. Geweldige rol, waarvan ik het jammer was dat we haar in het laatste half uur of zo nog nauwelijks zagen.

Maar het is gelukkig niet zo dat de andere acteurs en, vooral, actrices te veel overschaduwt. Baxter is ook geweldig als Eve en weet overtuigend een rol met twee gezichten te spelen. Thelma Ritter vind ik altijd sterk en heeft bijzonder weinig nodig om veel indruk te maken. Celeste Holm is ook prima. Van de mannen (die eigenlijk toch een ondergeschikte rol spelen in de film) springt met name George Sanders eruit, die als enige uit deze film een Oscar won. Onbegrijpelijk natuurlijk.

Natuurlijk hebben de acteurs ook veel te danken aan het sublieme script waarmee ze konden werken. De film duurt vrij lang en er wordt vrijwel alleen maar in gesproken, maar het script en de acteurs zijn zo boeiend dat de film nooit verveeld. Je zou haast vergeten dat het filmisch allemaal minder indrukwekkend is. Maar eenmaal vond ik een shot uit de film mooi (ja, ik bedoel hier de spiegelscène op het einde). Gelukkig maakt goede cinematografie alleen geen goede film en is All About Eve een film die zeker gezien mag worden.
4*

Een uitstekende film met sterk spel, leuke personages, een boeiend verhaal en een aantal heerlijke dialogen. Vooral de acteurs zijn echt voortreffelijk op elkaar ingespeeld en er wordt heel natuurlijk geacteerd, wat je echt doet meeleven met de personages. Ze stralen allemaal stuk voor stuk iets bijzonders uit. Enige grote minpunt vond ik echter dat de film te lang duurde. De eerste drie kwartier heb ik echt geboeid zitten kijken, maar na een uurtje werd het allemaal steeds wat minder en minder. Slecht of saai werd het nergens, maar de sterke toon en heerlijke sfeer uit het eerste uur weet Mankiewicz later niet meer te bereiken. En de film had sowieso wel twintig minuten tot een half uurtje korter gemogen.

Een hele dikke 3,5

Ik blijf klachten over de lengte van de film, en het zogenaamde objectieve typering van twintig minuten en half uurtje toch wel erg raar vinden. De lengte van de film is zoals de film is. Had je dan een andere film willen zien, vraag ik me dan altijd af.

Wat geeft jou 't recht te "bepalen" (want zo komt het namelijk in je bewoordingen over) dat het twintig / dertig minuten te lang zou zijn. Waarom geen 136 minuten te lang, vraag ik me dan af

Als je gewoon had gezegd dat je hem te lang vindt, wat je ook doet, dan is 't oke maar een poging om dat te objectiveren leidt tot een soort van zelfingenomenheid die ik wat raar vind overkomen

Het recht van vrijheid van meningsuiting.

In de meeste reacties op MM lees je alleen maar uitgeholde clichés die aangeleerd zijn, slechts een kleine minderheid probeert op een oorspronkelijke wijze eigen associaties en gevoelservaringen bij een film weer te geven.

Overigens vind ik jouw reactie ook tien woorden te lang. Maar waar heb ik het eigenlijk over?

Bill Sampson: Don't cry. Just score it as an incomplete forward pass.

En wat geeft jou het recht te bepalen dat een filmkijker een film niet mag afrekenen op diens lengte? Nogal idioot als je een film wel mag afrekenen op acteren, script of regie, maar niet op de speelduur, want 'dat is nu eenmaal zo'. Vreemde gedachte. Wat betreft All About Eve, het verhaal had imo prima binnen twee uur verteld kunnen worden.

Ik nuanceerde de stelling. Maar dat komt ook doordat ik totaal geen problemen heb met de lengte van de film

Vond het een erg fraaie film. Mooi verhaal en vooral meesterlijke dialogen. Zo scherp, dat zou ik een stukje vaker willen zien. Op sommige momenten voelde het lichtelijk gedateerd aan, maar dat deed nauwelijks afbreuk aan het geheel. Bette Davis was meesterlijk. Dikke 4*

Fantastische film dit, helaas een van de weinig die ik ken van uit die tijd. Zou er graag meer van willen zien, maar zou niet weten waar ik die films vandaan zou moeten halen. Vooral het acteerwerk van Anne Baxter vind ik magistraal.

Zijn over het algemeen gewoon overal online te bestellen voor een zacht prijsje hoor.

Als men het over lengte heeft moet ik altijd aan die waanzinnige quote uit Amadeus denken.

Mochten de hoofdrolspelers als een voetbalelftal door het leven gaan dan zou Margot Channing de nummer 10 positie in het veld bekleedden. Bette Davis speelt constant gallery play en zorgt ervoor dat de andere acteurs en actrices zich aan haar kunnen optrekken.

All About Eve is een dynamische film die een actrice op de toppen van haar kunnen toont. Een film die niet alleen maar leuk is omdat iemand over de rug van een ander vislijntjes uitlegt en achter diens rug flink aan het netwerken is. All About Eve is ook nog eens bijzonder aangenaam omdat zij je meevoert naar de wereld van de showbusiness met al haar feestjes, intriges en voorstellingen. Het meest krachtige van deze film vind ik nog wel dat niet iedereen 1,2,3 zwicht voor Eve `s charmes, hiermee vooral doelend op de echtgenoot van Margot die zich niet laat verleidden, iets wat ook de geslepen vos Addison deWitt ter oren komt. Prachtig hoe de film geen zwart - wit beeld tracht neer te zetten en hiermee een simpele rise and fall structuur weet te omzeilen. Niet iedereen gaat gelijk plat voor Eve. Getuigen de beste vriendin van Margot, die wel degelijk charmes voor haar bezat maar niet gelijk oppervlakkig Margot in de steek liet en haar juist trouw bleef zonder dat er al chantage aan vooraf was gegaan.

Een inventieve film die dus een fraai beeld schetst van hoe sommigen mensen over lijken kunnen gaan om hun idealen te bereiken. Qua thema inderdaad verwant aan Sunset Boulevard, grappig dat beide films in 1950 uitkwamen. Margot Channing zonder make - up was even een domper. Dikke 4*

Wel een van de betere films uit die tijd. Heb hem zelf in mijn DVD collectie.

Er zijn een overvloed van films uit die tijd die te huur zijn in o.a. Cinematheek, die vestigingen heeft in Nijmegen, Eindhoven en Tilburg. Kijk maar eens op internet.

http://www.cinematheek.nl/

Al tijdens de eerste scène gaat All About Eve de mist in. Het einde wordt uit de doeken gedaan zonder dat dit enige meerwaarde heeft. Misschien is het gedaan om de kadervertelling – die destijds wellicht bijzonder was – mogelijk te maken, misschien om een cynische voice-over aan bod te kunnen laten komen. De kadervertelling doet me niks en DeWitt’s leuke voice-over maakt om onbegrijpelijke redenen al snel plaats voor die van Karen. Toch, die minpuntjes zijn vergeeflijk – in tegenstelling tot de voorspelbaarheid die het met zich meebrengt. Misschien had de film meer verrassing gekend als Eve door een betere actrice zou zijn vertolkt, maar nu is elke verhaalontwikkeling van tientallen minuten afstand zichtbaar en daardoor voelen bepaalde scènes zelfs geforceerd aan. Het hoogtepunt – of eigenlijk het dieptepunt – vindt plaats als DeWitt als een heuse detective de ware persoon van Eve blootlegt.

De dialogen – hoewel nooit geloofwaardig – en het sfeerbeeld van de theaterwereld zorgen er voor dat de film nooit saai wordt, maar evenmin valt er iets te genieten. De film bevat zoals vrijwel alle andere tijdgenoten een vreselijke soundtrack en een duffe cinematografie – om maar niet te spreken over de oninteressante subplots en het ridicule einde.

1.5*

Terecht bekroond met zes Oscars. Vooral Bette Davis schittert als ouder wordende ster.

Cynisch drama over de harde wereld van de akteurs. Er zijn andere films van Joseph L. Mankiewicz die mij echter veel meer aangrijpen.
Ik had mij de ware aard van eve toch heel anders voorgesteld
Natuurlijk wel stevig vertolkt.

Dit ga je nooit hard maken. Genoeg feestjes gezien om te weten dat dit zo werkt.

Brilliant staaltje acteervuurwerk. Dikke 4*

Die Bette Davis acteert wel sterk natuurlijk, maar ik krijg toch het gevoel dat ze vooral zichzelf speelt en daarom zo excelleert. Mede daardoor vond ik All About Eve toch niet zo aansprekend en zelfs erg vermoeiend om hem helemaal uit te zitten. Tot overmaat van ramp komt ook die ontzettende Engelsman George Sanders met zijn irri-accent op het toneel, waardoor je je aan maar liefst twee personen kunt ergeren.

Aanschouwend hangend vanuit de bank, waaruit vast een best ludiek stop-motion filmpje had kunnen rollen als je elke minuut een foto had gemaakt.

De film/theater wereld die de film/theater wereld "ontmaskerd" maar zelf zo ingenomen is met de film/theater wereld is een vreselijk fout cliché en ook best irritant. Oh wat zijn de sterren vergankelijk (dat einde ) en oh wat doen mensen toch voor roem (dank u spoiler begin). Met zo'n zelfingenomenheid gebracht dat het een vreselijke nasmaak nalaat. Enkel DeWitt's personage lijkt daaruit te ontsnappen maar hij krijgt jammer genoeg maar een kleine rol.

Dat er in het theater theatraal geacteerd wordt moet men in het theater maar uitzoeken, in deze film is het niet om te aanschouwen. Wandelende servetten die een kunstje opvoeren, vooral Davis irriteert vanaf begin tot einde. Net als Baxter die compleet door de mand valt als mastermind. Het lijkt zelf allemaal teveel op toneel.

Film duurt veel te lang en bevat een boel intrige die voorspelbaar is (gemaakt) vanaf de eerste minuut. Tel daarbij het circus dat het circus ontmaskert en je krijgt een uiterst saaie en voorspelbare film.

Over het visuele en de soundtrack zeg is verder maar niks. Blijkbaar was de regisseur daar zelf ook niet mee bezig.

0.5*

PS: En welk personage was Monroe dan eigenlijk?

De vrouw waarmee DeWitte een tijdlang rondloopt. Een tamelijk onbelangrijke bijrol dus.

Oké, dank. Kan ze er eerlijk gezegd nog steeds niet in herkennen.

Kan het trouwens dat er tijdens één buitenopname (wandelend op het voetpad) gebruik gemaakt werd van een schermopname? Vond het een zeer vreemde scene. Weet dat het courant was bij autoritjes vroeger, maar puur bij wandelscenes?

Onderhond houdt er wederom een Duitse puntentelling op na.

Mooie film over de ware aard van mensen. Super geacteerd en mooie vertelstructuur. Echter vond ik hem in het middenstuk wat indutten. Het eind was wel weer erg goed.

3.5 *