American Beauty (1999)

Blijft sterk.

Ondanks dat de film wel wat kritische support heeft moeten inboeten, blijft American Beauty toch hoge toppen scheren. Allicht dat het "doorsnee" publiek zich iets minder ergert aan de wat cynische humor die tegenwoordig de kritische censuur niet meer zou passeren.

Zo'n kleine 20 jaar later is de film wel iets minder speciaal dan dat ik hem voor het eerst zag. Ondertussen ook wel een 10K films extra gezien, dat speelt zeker mee, maar de film zelf is toch ook wel een beetje verouderd her en daar. Al blijft Mendes wel vooral z'n momenten kiezen, die er qua cinematografie en soundtrack dan opvallend uitspringen.

Acteerwerk is verder erg sterk, met een carriere-bepalende rol voor Spacey. Ook leuk dat de film wel een wijsvingertje ophoudt hier en daar, maar het ook niet té serieus neemt, met een einde dat aardig over de top gaat en vooral leuke cinema biedt. Sterke film dus, nog steeds.

4.0* en een uitgebreide review

Na in de afgelopen 17 dagen 6 Todd Solondz films te hebben gezien (herzien) paste deze er mooi achteraan.

Lang geleden dat ik hem zag, het blijft een geweldige film.

Wat een fantastische film is dit toch. Op zoveel lagen. Nu ga ik net doen of ik er verstand van heb, maar cinematografisch, filosofisch, realistisch, geweldig. De gewone man die plotseling beseft dat ie maar een slaaf is van het systeem en een vrouw die juist alles ervoor over heeft om het systeem in stand te houden. Ondanks dat het geen actie film is zat ik toch op het puntje van mijn stoel bij wijze van spreken. Jammer dat Kevin Spacey voor de bus is gegooid en nu in rechtszaken is beland. Kinderen indoctrineren om van geslacht te veranderen is blijkbaar nog van een ander kaliber dan seks met ze te hebben.

In een buitenwijk of "Suburbia" staan veel jonge woonhuizen die nogal op elkaar lijken. De voortuintjes met keurig gesnoeide rozelaars en een wit tuinhek staan voor een veilig, burgerlijk leventje. De bewoners zijn tweeverdieners die het behoorlijk voor mekaar hebben. Achter de façade van het glimlachende modelgezinnetje kan echter wrevel schuilgaan. Er is veel sleur en weinig passie; kleine ongenoegens en ruzietjes stapelen zich op.

De voice-over van Kevin Spacey omkadert het verhaal een jaar later vanuit het hiernamaals. Het wordt dus een kroniek van een aangekondigde dood. De chronologie wordt doorbroken door Lesters dagdromen en door de videofragmenten van een voyeur. De climax kent crosscutting tussen simultane gebeurtenissen.

De personages zijn gelaagd en ondergaan een verandering. Ze hebben hun eigenaardigheden en herkenbare eigenschappen. Lester begint als cynicus, maar komt in z'n midlifecrisis terecht; Carolyn gelooft in zelfhulpboeken en positief denken; de kolonel is een rechtse zak. Ze komen tot inzicht, of slaan juist helemaal door.

De dialogen zijn spitsvondig, met enkele sterke one-liners. (I wanna look good naked!) Erg leuk zijn de gesprekken van de twee vroegwijze tienermeisjes, met de nodige leugentjes, overdrijvingen en stopwoordjes. De acteurs geven iets komisch aan hun rol, zonder er typetjes van te maken.

Vloeiende camerabewegingen, heldere lijnen en kleuren kenmerken de visuele stijl. De rozenblaadjes symboliseren de oplaaiende passie. Een vondst is het plastic zakje dat danst in de wind, dat illustreert hoe schoonheid in alledaagse dingen kan liggen. De muziek van Thomas Newman gebruikt speelse ritmes en de warme klanken van een marimba.

Heel mooie film, geweldig geacteerd vooral van Kevin Spacey

American Beauty is op alle fronten een fantastische film. Het verhaal is scherp, realistisch en uitmuntend vertolkt. Kevin Spacey is geweldig maar de rest doet gewoon qua acteerwerk niet onder. Verhaaltechnisch zijn het allemaal zaken waar ieder mens op zijn eigen manier mee heeft te dealen. Sommige scenes krijgen hierbij een haast kunstzinnig karakter en de gekozen muziek erbij het klopt allemaal. Fantastisch!!

Christina Hendricks Tells How She Ended Up on American Beauty Poster

ik snap het einde nog niet helemaal. Komt die voice over van hem uit de hemel?

Prachtig!

Veel plezier gehad om de hysterische Annette Bening.

Daarvoor zou er dan wel een hemel moeten zijn. Dus dat is zeer twijfelschtig.

Maar het begin begrijp je wel? En de zak van God?

leuke film die heerlijk wegkijkt. Kevin Spacey is toch wel 1 van mij favoriete acteurs en ook nu weer lekker bezig. Maar de hele cast ik eigenlijk gped. Al teveel diepgang moet je er niet achter zoeken, alhoewel sommigen dat altijd zullen doen. Leuke comedy, beetje drama.

Ik weet niet of jij dat diepgang wil noemen, maar een raker portret van een midlife crises heb ik niet gezien.

Sommigen zullen nooit de moeite doen om enige diepzinnigheid in dit meesterwerk te willen doorgronden en stoffen de film af met het clichématige "leuke komedie, beetje drama." Dat had zo kunnen zijn, ware het niet dat er een hele rare kwibus ten tonele wordt gevoerd: de buurjongen. Hij vormt de katalysator om een wereld achter de façade (the American Dream) te "zien," en daarmee zet hij én zijn buurman op het juiste spoor én zijn dochter in vuur en vlam.

Deze beroemde inmiddels classic film weer opnieuw gezien.

Winnaar van 5 Oscars waaronder een Oscar voor de beste film.

En voor de beste acteur Kevin Spacey die terecht een Oscar won voor beste acteur meer dan terecht.

Ook voor de beste film van dat jaar.

Blijft een film met een fenomenaal spelende cast.

En prachtige film muziek.

En blijft dit een sfeervolle en hilarische en ontroerende film.

Die uitmuntend gefilmd is.

Blijft genieten in dit genre een meesterwerk.

Vanavond weer gezien op Paramount en nog steeds blijft voor mij deze film samengevat in woord Geniaal!

De term ’tijdloos’ wordt maar al te gretig van onder het stof gehaald, maar in het geval van American Beauty mag de term zonder schroom nog eens worden afgestoft. Mendes’ debuut zal altijd een zekere relevantie met zich meedragen. Ware het niet op persoonlijk vlak, dan wel in een brede socio-maatschappelijke context: hoe je interne relatie zich onderhoudt, hoe intermenselijke relaties worden onderhouden.

In dat opzicht vormt American Beauty een schrijnende parade van individuen die op zoek zijn naar persoonlijkheid, maar daar in een wereld vol patronen niet aan toekomen en zodoende vastroesten. Als er dan toch een moment van loutering op gang komt, gaat dat gepaard met het nodige cynisme. Om het met een volbloed cliché te kenschetsen: het leven zal altijd een mes zijn dat langs twee kanten snijdt, een ambivalent parcours.

Mendes en componist Newman wringen zich niet door bochten en onderstrepen elk op hun beurt en manier het isolement en alledaagse karakter van de personages. Spacey is geknipt als zielige droes, maar vooral Benning is grandioos in haar akelige, aanstotelijke portrettering van een vrouw met gedeukte ambities. American Beauty is niet zozeer een reflectie op grote schaal, eerder een tranche de vie die zich laat plaatsen in een breder kader.

Een ruime 8!