The Big Wedding (2013)

The Big Wedding is een typisch niemendalletje, dat erg voorspelbaar is en niet heel sterk, maar aan de andere kant ook niet echt vervelend. Bovendien is al het geouwehoer in de film op de één of andere manier nog wel enigszins vermakelijk.

Dat laatste is vooral te danken aan Robert de Niro en Diane Keaton, die beiden hun rol van redelijk wat humor weten te voorzien. De rest van de cast is redelijk, evenals het verhaaltje, dat op het einde op een aardige manier wordt beëindigd.

Er valt verder niet zo heel veel over te zeggen. Niet goed, niet slecht, weinig bijzonder, maar dankzij de twee ervaren oude rotten komen er gelukkig nog best een aantal leuke momenten voorbij, al zal dit mij verder niet lang bijblijven vrees ik.

2,5*

Een leuke komedie, toch wel het kijken waard.

ik vind het type van Robert wel erg vermakelijk.

kort en bondig, een leuke film.

Robert De Niro blijft leuk om te zien.

Een leuke film, met een leuke cast, om een keer gezien te hebben.

Doorsnee.

De Niro neemt de rol van Hoffman in Meet The Fockers over. De bejaardenpret in deze film is net wat minder (al doet De Niro het zelf nog wel aardig, de dames daarentegen zijn niet te pruimen ...), de fun voor mij lag toch iets meer bij de "kinderen" in het verhaal.

Zo'n braaf filmpje gebouwd rond een bruiloft. Een opeenstapeling van onthullingen die weinig tot geen impact lijken te hebben op het verhaal en de sfeer. Iedereen gaat met iedereen vreemd, maar even goeie vrienden 5 minuten later. Het zijn vooral wat slinkse, snelle opmerkingen die vaak voor een glimlach zorgen. Of kleine visuele grapjes, zoals Williams in badjas. Hoogstaand is het niet, maar Zackham laat het wel werken.

Veel bekende namen, rijke setting en veel mooi weer. Het zorgt voor een redelijk aangenaam sfeertje dat wat inkalft bij elk brokje drama, maar over het algemeen te pruimen valt door wat goed getimede, understated grapjes tussendoor.

2.5*

Soms echt zeer flauw en niet leuk, maar soms ook wel. Dus je blijft kijken. Dat komt ook door een paar hele leuke actrices. Zoals, Diane, Susan, Katherine, etc. En een paar knappe jonge mannen. Die ik verder niet echt ken. Robert De Niro vind ik totaal niet grappig.

Een vrij lage grapdichtheid, een gebrek aan leuke personages en algehele flauwigheid maken deze film tot eentje die ik snel zal vergeten.

De kluchterigheid voelt aan als een vroege jaren-90 misverstand-komedie. Ieder personage heeft een tik of flauw subplotje wat de cast tot een samenraapsel van flauwe, ongrappige karikaturen maakt. Personages maken ook domme keuzes en kloten maar wat aan.

Die maagd-dokter is een hele stomme one-trick-pony, en er is werkelijk niks leuks aan het personage van Katherine Heigl. Robin Williams houdt zijn optreden opmerkelijk ingetogen - meestal eist hij alle aandacht op en vrijwel nooit op een leuke manier. Dus dat was wel goed.

Het is geen film die zo slecht is dat je jezelf wilt bewerken met een kaasschaaf, maar deze film is prima als vijfde film wanneer je na het samenrapen van vier Steven Seagal titels de 5 voor 5 euro DVD aanbieding van Bart Smit niet meer vol krijgt.

2 sterren

geen topper van film maar met al die bekende top acteurs gewoon leuk om na te kijken

Niet echt een superfilm, maar inderdaad, de acteurs maken het beter.

wat een bagger.

Leuk!

The Big Wedding is precies wat ik ervan verwacht had en hoe een dergelijke romantische komedie hoort te zijn. Het hele verhaal is vermakelijk en alle randzaken zijn leuk om naar te kijken en daarom niet storend.

Ik heb een interesse voor bruiloften, dus de setting van een bruiloft vind ik altijd wel leuk. Perfect ook voor het genre. Dan trek je nog een blik vol acteurs open die ook bij het genre passen en je hebt een vermakelijke romcom.
Robert De Niro, Katherine Heigl, Amanda Seyfried, Topher Grace: Stuk voor stuk erg fijne acteurs. Susan Sarandon was in deze film een grote verrassing voor mij: Ik vond haar erg leuk overkomen. Ben Barnes heeft een knap koppie en hier verder niet veel inhoud, maar ach: Met zo'n uiterlijk vergeef ik het hem.

Het overgrote deel van het verhaal wordt luchtig gebracht, waardoor het lekker weg kijkt. Soms zelfs te luchtig: Het hele vreemdgaan-verhaal had misschien wel met wat meer ernst gebracht kunnen worden. Daar werd wel erg makkelijk mee omgaan. Tegelijkertijd is dit een klein minpuntje, waar ik verder niet over ga zeuren, want het blijft een komedie en geen drama. Daarom vond ik het ook jammer dat Heigl zo serieus was de hele tijd. Ze speelt wel vaker serieuzere rollen in romantische komedies en dit doet ze goed, maar hier werd haar sprankeling wel heel erg weggenomen.

*3.5

Schandalig dat ik deze film nog steeds niet gezien heb, maar ja, ik zit ook niet echt op dit soort rom-coms te wachten ... ooit zal ik hem toch onder ogen moeten komen

Gewoon een leuke film. Robert de Niro speelt altijd lekker. 3*

Best een leuke film met toch wel een aantal komische momenten waar ik om heb moeten lachen. Ook wordt er best leuk gespeeld. 3 sterren

Leuke film voor een vrijdagavond, maar had meer verwacht gezien de cast

Mijn eerste stem van 2014... Net als de laatste stem van 2013 een film met Robert De Niro. Ondanks de afschuwelijke poster, draaide The Big Wedding op een verrassing uit als ik kijk naar New Year's Eve die ik twee dagen eerder zag.

De film kent absoluut leuke momenten. Ik heb dan ook meerdere malen hardop moeten lachen. Bij bijvoorbeeld het onverwacht kotsen en de biecht was dat het geval. Daarnaast ook helaas een hele hoop flauwekul. De Niro zet een aardige rol neer en Sarandon ook wel; beiden hebben we uiteraard beter gezien. Van Keaton was ik al geen fan in Something's Gotta Give en hier gaat hetzelfde op. Williams was voornamelijk verantwoordelijk voor de leuke stukjes. De overige cast, waaronder Seyfried, speelt op de automatische piloot. Niet slecht, maar de aandacht is vooral gevestigd op bovengenoemde namen.

Verhaaltechnisch stelt het allemaal niet veel voor, maar dat had ik eigenlijk ook niet anders verwacht. De voorspelbaarheidsfactor en het aantal clichés is niet gering, maar mede door een aantal mislukte pogingen om grappig over te komen gaat de film soms tegen de vlakte. Uiteindelijk blijft er dan ook niet veel meer over dan een brave en simpele Amerikaanse film. Met name door een aantal leuke momenten blijft het allemaal wel vermakelijk, maar het is tegelijkertijd ook niets nieuws of hoogstaands.

2,5*

Matige film waarin een gescheiden man en vrouw zich voordoen als gehuwd stel als hun geadopteerde zoon zelf gaat trouwen. Een komedie met een lage grapdichtheid en de grappen zelf zijn van een nogal belegen niveau. De verhaallijntjes zijn voorspelbaar en de personages lopende clichés. Echt vervelend wordt het niet vanwege de korte lengte en de flinke sterrencast.

Een cast vol met grote namen is geen garantie voor een leuke film. Big Wedding is daar wel het pijnlijke voorbeeld van. Keaton, Saradon en De Niro zijn nergens leuk en het scenario loopt voor geen meter. Ook de jongere acteurs kunnen weinig toevoegen aan deze ellende. De mannen ogen erg nichterig en zelfs Amanda Seyfried was nog nooit zo tuttig.

Bijzonder zwak.

Het mag dan wel een dertien in een dozijn verhaal zijn met ook nog eens een zeer voorspelbaar verloop en vol met clichés, maar toch heb ik me goed vermaakt met deze leuke film en heb ik ook regelmatig moeten (glim)lachen. Vooral het moment waarop de fraaie Ana Ayora (als Nuria) de opmerking maakte "kijk naar dat mens met het plastic gezicht" wat gericht was op Christine Ebersole (als Muffin) Het was sowieso altijd wel leuk hoe die "Muffin" afgezeikt werd.

Wat deze film vooral leuk maakte was de sterrencast die het leuk deden en er ook zichtbaar zin in hadden. Met name dan natuurlijk Robert De Niro, Diane Keaton en Susan Sarandon. Ook met de uitvoering was eigenlijk weinig mis en omdat de film maar amper 90 minuten duurde verveelde hij nergens.

Dat er natuurlijk ook veel fraaie vrouwen in meespeelde als Ana Ayora (zelfs eventjes volkomen bloot te zien), Katherine Heigl (ze is wel wat verandert, ietsje voller, sinds ik haar voor het laatst heb gezien in een film) en natuurlijk Amanda Seyfried (die ik altijd graag zie) met de aparte fraaie ogen.

My mom is Jbuddist, which is Jewish slash Buddhist

Zo af en toe doe ik eens een toegeving en ben ik verplicht te kijken naar zo’n “romcom” in het weekend. Mijn vrouw tevreden omdat ze nog eens naar zo’n zwijmel film kan kijken. En ik tevreden omdat mijn grijze hersencellen eens mogen rusten tijdens het kijken van een film, want deze heb je nu echt niet nodig tijdens “The big Wedding”. Het enigste lichtpunt voor mij om deze een kans te geven, was het feit dat er toch wel een paar kleppers meedoen zoals Robert De Niro, Diane Keaton, Susan Sarandon, Robin Williams en Topher Grace. Dat een sublieme cast een film niet altijd kan redden is overduidelijk.

Toegegeven , het is niet helemaal barslecht en de film voldoet aan alle eisen die men stelt wanneer de inhoud van de film over het organiseren en voltooien van een bruiloft gaat. Het is er eentje uit een dozijn en vervolledigt de lijst van eerdere bruiloftfilms zoals daar zijn “Father of the Bride”,”My big Greek wedding”,”Honeymoon in Las Vegas” en “Wedding Crashers”. Deze laatste is wel van een ander kaliber, maar de cliché doorsnee grappen komen er ook wel eens in voor. Trouwens lijkt me dat Diana Keaton een zwak heeft voor zulke films , daar ze weeral komt opdraven als de moeder van de (ditmaal) bruidegom. Iets wat onvermijdelijk altijd in zulke films aanwezig moet zijn is een vijver in de buurt, zodanig dat er steevast een plonspartij in de film voorkomt, waar fetisjisten op zitten te wachten zodat de tranen van jolijt over hun wangen biggelen. In “The Big wedding” werd dit dubbel gebruikt. Eenmaal toen het bevallige lichaam van Ana Ayora er in verdween (verrukkelijk moment) en de tweede keer als Robin Williams er in dondert (iets minder verrukelijk moment). Deze laatste heeft zich wel enorm ingehouden qua overdreven acteren en lijkt wel een dosis kalmeringsmiddelen gekregen te hebben zodanig dat hij niet al te hyperkinetisch begint rond te draven. Ik dacht trouwens eventjes dat ik deze film al had gezien , maar dat was een verwarring met “License to wed” waar hij ook al de rol van priester speelde. Persoonlijk vond ik de biechtstoelscène wel uitermate grappig en hilarisch. Ik moest er zelfs als het ware eventjes mee lachen.

De rest van de cast speelde voor mij op automatische piloot. De Niro kwam weer opdagen in zijn kamerjas en leek wel recht uit “Meet de Fockers” weggelopen. Keaton kwam weer over als een kwezeltje die zich erbij heeft neergelegd dat haar hoogdagen op seksueel vlak achter de rug liggen, maar dan toch in de loop van het verhaal aangenaam verrast wordt zodanig dat die spinnenwebben toch plots verdwenen zijn. De dialogen tussen de beiden waren soms wel grappig en onderhoudend. Sarandon speelt weer het trutterig typetje zoals altijd. Katherine Heigl zorgde voor de dramatische noot. De meest tot de verbeelding sprekende en grappige rol was weggelegd voor Topher. De niet zo onknappe dokter die reeds 29 jaar op droog zaad zit en nu de hele film als een bronstige geilaard achter de Zuid-Amerikaanse Nuria zit.

De onvermijdelijke misverstanden volgen elkaar op in hoog tempo. Het gescheiden koppel dat de schijn moet ophouden dat ze eigenlijk nog getrouwd zijn, met de nodige ongemakkelijke situaties tot gevolg. Het gescheiden koppel dat uiteindelijk toch nog turnoefeningen begint uit te voeren in bed. De nieuwe vriendin die een beetje opzij geschoven wordt waardoor deze in haar kont gebeten is en weerwraak wilt nemen door telkens ergens onverwacht te verschijnen. De dochter die al jaren zwanger probeert te geraken en daardoor een allergische reactie heeft op alles wat met baby’s te maken heeft. Uiteindelijk blijkt ze zwanger te zijn terwijl ze de toekomstige vader de laan heeft uitgestuurd. De Zuid-Amerikaanse die wel eens wil rollebollen met de 29 jarige zoon die, zoals eerder gezegd, nog maagd is maar na een gezellig onderonsje met de moeder hier niks meer van wil weten, met als gevolg dat de zoon als een gefrustreerde tiener de hele film met een te krappe onderbroek rondloopt. Het betere handwerk door de Zuid-Amerikaanse bij deze 29 jarige zoon tijdens het etentje deed me al direct denken aan “Wedding Crashers”. Als kers op de taart blijkt er tot slot dat er wel meer schuins marcheren en zelfs niet vies zijn voor een stoeipartijtje met iemand van hetzelfde geslacht. Niet getreurd, niemand die er aanstoot aan neemt en het leven gaat gewoon verder als vanouds.

Bwah, het was een leuk tijdverdrijf voor op een zondag en het voordeel van zulke films is dat ze nooit erg lang duren. Naderhand voel je je ontspannen en tevreden dat je niet terecht bent gekomen in zo’n maffe familie.

2.5*

Onsamenhangend scenario,Keaton die schijnbaar al jaren dezelfde soort rollen speelt en er daarbij ook altijd hetzelfde uitziet,ik kan niet zeggen dat ik echt onder de indruk ben.Alleen DeNiro was wel leuk bezig en het laatste half uur ,met al die onthullingen was ook nog wel te doen.Verder toch een wat flauwe comedy die af en toe een glimlach wist te ontlokken maar niet veel meer.

My mother's a part time lesbian.

Dit was toch wel een leuke komedie van Justin Zackham...

Het verhaal is niet zo heel bijzonder, maar het wordt toch allemaal zo gebracht dat het leuk blijft om naar te kijken ( en gewoon een normale speelduur bij een komedie)....

De gehele cast in deze film is ook op zijn plaats en komt leuk over, De Niro acteert altijd prima en is lekker op dreef in deze film...

The Big Wedding blijkt een sterrenvehicle van de eerste categorie. Echt nergens wordt het leuk, op iedere "grap" moet een emmer zout. Het salaris zal fors zijn geweest, anders begrijp je het echt niet. De respectabele acteurs en actrices zullen een slap script toch wel herkennen na al die jaren van training. Achteraf zat ik te bedenken wat er eigenlijk wel deugde aan deze miskleun. Na heel lang nadenken kom ik niet verder dan de locatie, een prachtig groot huis in het groen met dito meer en vissteiger. Gelukkig, dus toch nog 1 sterretje, maar wel zonder al die duffe gasten dan.

Al die negatieve reacties snap ik niet,ik vind zelfs een makkelijke kijkbare feelgood movie.Je moet maar van dit film kunnen houden!

Romantische Feelgood movie die makkelijk wegkijkt met af en toe wat grapjes

Ronduit onnozel

Feitelijk een doodordinaire klucht die vooral publiciteit zal hebben geoogst vanwege het belachelijk grote aantal sterren dat hieraan in grote of kleine rollen hun medewerking heeft verleend, en tot mijn grote verbazing slagen diezelfde sterren er ook nog eens in om hier een acceptabele komedie met diverse laugh out loud-momenten van te maken. Ben Barnes verrast als de vriendelijke Alejandro, maar het meest viel mij het spel van Robert de Niro op: hoewel dit een lichtgewicht film betreft zag ik hem eindelijk weer eens moeite doen, met verschillende gelaatsuitdrukkingen, afwisselende intonaties en succesvolle geestige ripostes – een hele verademing na al die films waarin hij nauwelijks nog iets anders dan zijn reputatie leek in te brengen.
        Uiteraard is deze produktie uitermate voorspelbaar (als er een zwembad in beeld komt wéét je al : ...) en met een Robin Williams wiens potentieel op bijna schandalige wijze ongebruikt blijft, en misschien moet ik me voor mijn eindoordeel schamen, maar: leuk. En wat ben ik blij dat de film niet in de voorspelbare valkuil trapt om op het einde aan te komen met de onthulling dat de Colombiaanse moeder eigenlijk de hele tijd al perfect Engels verstaat...

De film schijnt toch succesvol te zijn geweest, maar dat haal je er niet uit. Wat een leuterfilm. Bovendien is dit al tientallen keren eerder gedaan. Afgezaagd concept. Het is een remake van Mon Frère Se Marie (2006).

De oudjes doen het nog best, want juist DeNiro, Keaton en Sarandon spelen het best. Rasche gaat ook nog wel. En van Williams ben ik nooit een liefhebber geweest. Een aantal bekende zowel jonge als oude acteurs in een film gepropt maar echt werken doet het niet. 2.0

Hysterische film met maar één hoofdrolspeler: het huis. Wat een plaatje en wat een prachtige locatie.

The Big Wedding

Eén grote klucht. Het is allemaal best vermakelijk, maar beklijven doet het zeker niet. De oudjes zorgen voor de leukste scènes en De Niro, Keaton en Sarandon zijn fantastisch. De rest van de cast doet voor spek en bonen mee. Zelfs Robin Williams. ‘Criminal underused’ die man.

Jeetje wat was dit slecht zeg. De hele premisse is al te stompzinnig voor woorden...

Och het eerste deel heeft nog wel iets, maar gaandeweg wordt het melig want alles in het verhaal moet dan ook heel mooi uitkomen ook al is het dan vergezocht. De climax op de trouw zelf is daar een understatement van. Iets teveel van het goede waardoor het wat belachelijk overkomt. Maar ik ga hier de film ook niet volledig op afrekenen. Er zijn ook wat pluspunten zoals de mooie locatie ( wat een huis ) en de toffe cast. Heel wat bekenden , zowel jong als oud , spelen hun rollen overtuigend. Al moet ik zeggen dat de oudere sterrencast de film enigszins nog wat pit geven. Keaton, De Niro en Sarandon zorgen ervoor dat de film geen onvoldoende krijgt. 5/10

Het huwelijksfeest van Alejandro [Ben Barnes] en Missy [Amanda Seyfried] vindt plaats in zijn ouderlijk huis waar zijn pleegvader Don [Robert De Niro] met zijn tweede vrouw Bebe [Susan Sarandon] woont. Vanzelfsprekend zijn Alejandro’s pleegmoeder [Diane Keaton], broer [Topher Grace] en zus [Katherine Heigl] eveneens van de partij. De situatie wordt ingewikkeld wanneer Alejandro’s biologische (en streng Katholieke) moeder [Patricia Rae] ook is uitgenodigd. Daardoor Don en Ellie genoodzaakt om drie dagen lang te doen alsof ze nog steeds man en vrouw zijn. Complicaties volgen vanzelfsprekend. Goed uitgewerkte personages en het spitsvondige scenario van Zackham, Jean-Stéphane Bron en Karine Sudan dragen bij aan een vermakelijk komisch drama met aangename duistere kantjes gespeeld door acteurs die zich helemaal in hun element voelen. Robin Williams heeft een cameo als de priester.