12 Years a Slave (2013)

Lijkt me ook niet zo moeilijk met de label Documentaire.

Maar het is geen echte documentaire.

Maakt me aardig nieuwsgierig.. Binnenkort maar even opzoeken dan ..

aangrijpend en mooi verhaal over de gruwelen die een slaaf moet doorstaan

echte aanrader

Sin? There is no sin. Man does how he pleases with his propertie.

Ronduit ontnuchterende, keiharde en realistische film van McQueen, bekend om zijn grauwe realistische en lelijke manier van brengen, naar het bekende boek van Northup zelf die op enkele details prima gevolgd wordt.

Bizar verhaal over de redelijk welgestelde musicus die er ingeluisd wordt en vervolgens verhandeld naar het zuiden, waarna de ene schokkende situatie de andere opvolgt. Dat het leven van een neger weinig tot niets voorstelt is onontkoombaar, hoe Northup vol houd en zich niet laat breken is op het ongelooflijke af. Keiharde scenes zoals Eliza snijden door merg en been, zo ook de behandeling van Patsy die het slachtoffer wordt van een enorme machtsstrijd tussen Epps en zijn vrouw. Ik herhaal nogmaals dat het bizar is te zien hoe er met de levens van die mensen werd omgegaan. Een parallelle gedachten met de behandeling van de Joden is niet ver weg en vooral de term 'ontmenselijking' lijkt centraal te staan. Surrealistisch is de ruzie met Tibeats en de bijna geslaagde lynchpartij waar men hem gewoon laat hangen. Northup is eigendom van Ford dus mag Tibeats hem niet zomaar om zeep helpen maar de moeite van de lijn door kappen is een neger kennelijk dan weer niet waard. Koddig, bijna komisch, zijn bepaalde momenten met Epps. Het moment waar hij, beschonken al glijdend en vallend in de varkensstal achter, Northup aan zit. Ronduit bijzondere scene waar vooral Fassbender veel vrijheid kreeg voor invulling lijkt me.

Centraal staat toch de algemene toon die McQueen in de film weet te liggen. Het bijzondere aan al die spot, hoon en slechte behandeling is dat het nergens geforceerd overkomt, maar juist bijna normaal. Als kijker verbaas je je maar besef je tegelijk ook dat dit voor die mensen normaal was. Die intentie wordt uitermate goed benaderd met de quote dat een man doet met zijn eigendom wat hij wil, aldus Epps. De veroordeling van al het getoonde is dan ook wat mij betreft niet karaktermatig maar eerder van ideologische aard, iets dat kracht bijgezet wordt met alle wijsheden uit de bijbel. Men lijkt echt in hun recht te staan door zo te handelen met uitzondering van Ford die iets meer empathie heeft, maar ook niet meer dan dat.

Ejiofor, die ik nagenoeg niet kende voor deze film, is meer dan prima. Het zijn echter Nyong'o en vooral Fassbender die echt de sterren van de hemel spelen. Nu is Leto, die dat jaar de beste bijrol won voor zijn rol in de Dallas Buyers Club, ook begrijpelijk, toch vind ik Fassbender als de keiharde plantage-eigenaar Edwin Epps memorabel te noemen. Daarnaast heb ik altijd een zwak voor Paul Dano die zijn rol iets extra's meegeeft en hier ook weer een kwal/engerd eerste klas speelt. Dan de niet te vergeten soundtrack van Zimmer die al de gebruikelijke Zimmer ingrediënten heeft en meer dan prima is.

12 years a slave is een keiharde slap in the face die niet voor ieder geschikt is, maar wel een bijzonder realistische en harde inkijk geeft in de geschiedenis van de slavernij. De film biologeert, schokt, verbaasd en boeit. Topfilm ondanks het einde dat licht geforceerd aanvoelt met de hereniging met familie.

na het zien van deze film sta je er toch even bij stil hoe de mensen onterecht worden mishandeld.

de film maakt duidelijk hoe het vroeger ging met de (negers) anders kleuringen. Northup was een goeie muzikant hij speelde namelijk viool. Mqueen heeft de film mooi op het screen uitgebracht vergelijken met het boek, alle details zijn er hoe de slavernij en de werk/verkoophandel er aan toe ging.

Met alle Black Lives Matter protesten is dit natuurlijk een zeer toepasselijke periode om deze film te zien. Momenteel leef ik ook op een toepasselijke locatie, namelijk in het Zuiden van de VS, waar deze film grotendeels plaatsvindt.

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Solomon Northup en na op internet over zijn leven gelezen te hebben, is duidelijk dat deze film zijn boek vrij nauwgezet volgt. Het resultaat is een film die indrukwekkend en afschuwwekkend is wat gebeurtenissen, waar zwarte mensen op alle manieren misbruikt en mishandeld worden, en waar iedere zwarte mens op zichzelf stond om te overleven. Dit culmineert in het hoogtepunt van de film waarin de hoofdpersoon opgeknoopt aan een boom hangt, maar nog wel net zijn tenen op de grond kan zetten, terwijl om hem heen het leven gewoon doorgaat.

Het probleem dat ik vaak met dit soort films, waaronder ik ook met holocaustfilms schaal, heb is dat het inderdaad allemaal indrukwekkend is qua gebeurtenissen, maar dat dat nog niet automatisch een goede film maakt. Hier wordt er veel waargenomen, maar weinig gecreëerd, wellicht afgezien van de genoemde scène. Niettemin is de toon van de film goed, het is natuurlijk zwaar dramatisch, maar zeker niet overdramatisch, wat een averechts effect zou hebben gehad, waardoor ik op 3* uitkom.

12 Years A Slave is gebaseerd op het gelijknamige, autobiografische boek van Solomon Northup. Deze wordt hier overtuigend vertolkt door de Britse acteur Chiwetel Ejiofor. Het is een indrukwekkend verhaal die een zwarte pagina uit de geschiedenis van de mensheid laat zien, namelijk die van slavernij.

De film wordt gedragen door het acteerwerk. Michael Fassbender speelt met verve een sadistische landeigenaar die zijn slaven als vee behandeld. In de overige bijrollen valt met name Lupita Nyong’O op als de favoriete slaaf van Fassbender. Zij won hiervoor een Oscar in de categorie Beste Vrouwelijke Bijrol. Ook Brad Pitt (die de film tevens produceerde) is kort te zien als een blanke timmerman, die het opneemt voor zijn zwarte medemens.

Een indrukwekkend drama dat bekroond werd met 3 Oscars: Beste Film, Vrouwelijke Bijrol en Bewerkt Scenario.

12 Years A Slave is een bijzonder gruwelijke film, het laat zien hoe het er toen aan toe ging, afgeleid uit het boek en historische feiten (ja toch?). Een pluspunt is ook, dat dat het gewoon is, zonder dat de regisseur het de kijker door de keel duwt.

Rollen zijn hier fantastisch neer gezet, vooral Fassbender speelt erg goed als de meedogenloze slavenhouder Epps, die me voorlopig wel even bij zal blijven. Opvallend was wel dat steracteurs als Benedict Cumberbatch en Brad Pitt een bijzonder kleine rol hadden.

De sfeer is ook heel goed neer gezet, niet alleen qua decor maar ook qua dialogen.

Een meeslepend verhaal, mooi gefilmd en mooi geacteerd. 3,5!

Goede review, ik heb de film zelf nog nooit gezien . Ik kwam per toeval op dit verhaal. Ik ga hem zeker eens bekijken, wel pas als de kinderen naar bed zijn vermoed ik zo.

Indrukwekkend drama, bizar en soms wel wat te wreed. En zeker voor de kinderen is dit niet echt geschikt

Als je de film nog wilt zien, dan is deze inderdaad niet geschikt voor kinderen.

Verfilming van het autobiografische boek uit 1853 van Solomon Northup, een gerespecteerde, hoogopgeleide Amerikaan die werkte en woonde in Washington tot hij werd ontvoerd en verkocht als slaaf in Georgia. Samen met Eliza [Adepero Opuye] wordt Solomon [Chiwetel Ejiofor] verkocht aan de milde Ford [Benedict Cumberbatch], maar een confrontatie met plantageopzichter Tibeats [Paul Dano] kost hem bijna zijn leven en doet Ford besluiten om hem en Eliza te verkopen aan Edwin Epps [Michael Fassbender], die zijn slaven met harde hand in toom houdt. Northups perspectief op slavernij in de aanloop naar de Amerikaanse Burgeroorlog is weliswaar uniek in de filmgeschiedenis, maar niet in die van de VS. McQueen schetst het contrast tussen het leven van een vrij man en een slaaf op pijnlijk treffende wijze in de scène waarin slavenhandelaar Freeman [een onvergetelijke rol voor Paul Giamatti] zijn ‘handelswaar’ aanprijst. Dano’s vertolking van ‘Run, Nigger, Run’ en Solomons wanhopige poging om te voorkomen dat hij zichzelf ophangt terwijl andere slaven doorgaan met hun werkzaamheden alsof er niets aan de hand is zijn eveneens momenten die op je netvlies gebrand blijven. Oscars voor Beste Film, Beste Scenario (John Ridley) en Beste Vrouwelijke Bijrol (Lupita Nyong’O).

Opnieuw bekeken op een zomerse avond. Ik blijf dit een indrukwekkende film vinden in alle facetten. Droog blijven lijkt me moeilijk, want hij is bij tijd en wijle keihard. Geselingen waarin het bloed eruit spat. Beslist niet makkelijk om dit soort rollen te spelen.

De film heeft naast een mooie soundtrack ook stiltes ingebouwd. Zoals de bungelende Northup waar op de achtergrond het 'leven' doorgaat. Deze landscape ziet er prachtig uit. Je hoort niks. Bij een oude film of wellicht in de bioscoop hoor je de tape dan vast draaien.

Meest indrukwekkend moment waar ik het niet droog hield was het zeep moment. Kippenvel moment waar waardigheid niet bestaat. Lupita die hier Patsey speelt zou voor mij een dikke Oscar krijgen voor haar buitengewone rol.

Helaas heeft de film nog geen 4K transfer maar die gaat er vast en zeker komen!

Film 4,5

Beeld 4,0

Geluid 4,0

Belangrijk in deze film lijkt om de lijdensweg vd slaven te tonen. Dat dit soms ten koste gaat vh realisme in het verhaal lijkt ondergeschikt.

Die heeft ze dan ook ontvangen.

Opzicht valt "12 Years a Slave" best mee, ik ben dit jaar al "27 Years a Slave" bij mijn werkgever

Het is vooral die ene scene die het hem doet. In feite een beeld nl waar hij op een plein aan een boom is opgehangen maar kan nog net met zijn tippen van de tenen aan de grond zodat hij niet stikt. Het is van ver gefilmd en op de achtergrond zie je mensen, bewoners gewoon hun dagelijkse routine doen (wassen, eten). Niemand bekommert zich om hem, niemand kijkt om en intussen hangt hij daar. Dat duurt minuten maar voelt als uren …

Nu is de film is zijn geheel wel goed maar met die ene scene, die keuze voor één totaalshot paar minuten laten duren dat spreekt boekdelen over wat de film precies zeggen. Onderdrukking van de slaven, onmenswaardig behandeld en een gevecht voor overleven. Jammer dat producent Brad Pitt hier de nobele redder speelt. Past niet echt en lijkt meer op ego strelen. Maar Steve McQueen vertelt solide en krachtig zodat het lot van de slaven me niet onberoerd liet.

Overtuigende herziening, maar geen die het oorspronkelijke cijfer weet te beïnvloeden. Regisseur Steve McQueen levert hier potentieel zijn beste film mee af en brengt de gruwelen van de slavernij geregeld akelig dichtbij. Chiwetel Ejiofor, Michael Fassbender en Lupita Nyong'o doen het daarbinnen erg degelijk en versterken geregeld het gevoel van hopeloosheid en machteloosheid. Toch begint de relatief lange speelduur na enige tijd te wegen en dreunt de muziekkeuze soms te ver door, waardoor sommige scenes onbedoeld van misplaatst sentiment worden voorzien. 12 Years a Slave is een erg zware film en laat een griezelig beeld zien van de vroegere werkelijkheid, maar uiteindelijk zal het me persoonlijk niet al te veel beklijven waardoor ik er geen verhoging voor over heb.