Friends (1994-2021)

Friends seizoen 11 The One with the Reunion Er zijn zo van die series die definitief op je netvlies gebrand staan en Friends is er daar één van. Het was sowieso één van de eerste - misschien zelfs de eerste - reeksen die ik ooit zelf kocht (toen nog in een actie met codes dat je per 2 gekochte seizoenen een derde gratis opgestuurd kreeg) en die ik in de loop der jaren wel eens regelmatig opzet. In die mate zelfs dat ik van elke aflevering nog wel weet wat er gaat komen en perfect kan aangeven wie wat gaat zeggen of wat er gaat gebeuren. Toch stond ik ook niet helemaal te springen om deze reünie. Ik was al blij dat ze geen nieuwe aflevering(en) gingen maken aangezien dat toch gedoemd is om te mislukken maar ik vreesde toch voor het eindresultaat. Onterecht blijkbaar. Er is wel best veel aan te merken op deze special en dan vooral de keuze om een aantal beroemdheden te laten opdraven in nietszeggende bijrolletjes (Justin Bieber, Cindy Crawford en Cara Delevinge tijdens die catwalk bijvoorbeeld, wat hebben die in hemelsnaam met Friends te maken? Het is bovendien ook niet dat de serie zo bekend staat om de legendarische kostuums) en er wordt teveel gebruik gemaakt van nutteloze opvulling (wat heb ik nu aan een interview met een nobele onbekende die komt vertellen wat voor invloed de serie op zijn/haar leven heeft gehad) maar in de momenten dat de zes echt bij elkaar zijn.. Dan komt er toch terug wat van de oude chemie tot leven en al zeker wanneer er wordt teruggeblikt naar bepaalde sleutelmomenten. Zo komen we nog wel eens een klein geheimpje te weten - dat David Schwimmer en Jennifer Aniston ooit bijna een koppel waren maar dat de tijd nooit echt juist was - maar het zijn vooral de anekdotes en blikjes achter de schermen die dit zo leuk maken. De slappe lach van de cast & crew tijdens de iconische "Pivot! Pivot! Pivooooooot!" scène (ik zou liegen als ik zeg dat ik dat woord zelf nog nooit heb gebruikt tijdens het helpen met een verhuis) maar ook het ongeval van Matt LeBlanc waarbij zijn schouder uit de kom is gegaan. Verder doet Friends: The Reunion ook gewoon hetgeen je bij dit soort specials verwacht. Er wordt dieper ingegaan het maken van de serie en bijvoorbeeld op het casting proces (met hier en daar nog een leuk wist-je-datje zoals dat de dubbelganger van Joey ooit nog in de running was om zelf Joey te spelen) en er zijn een aantal interviews met de makers van de serie. Alleen beetje jammer dat er uiteindelijk weinig aandacht wordt gegeven aan de vele belangrijke bijrollen. Janice (Maggie Wheeler) komt even ter plaatse en Gunther (James Michael Tyler) is in een flits te zien via een Zoomverbinding (die is wel vandaag de dag in behandeling voor kanker dus dat is nog logisch dat die er niet fysiek bij is) maar bijvoorbeeld Paul Rudd ontbreekt volledig. Dan had ik liever gehad dat ze de nietszeggende interviews met mensen die niets met de reeks te maken hebben gewisseld hadden voor mensen die effectief een rolletje hebben gespeeld. Hier en daar voelt het ook allemaal wat gestuurd aan (er is letterlijk maar 1 vraag uit het publiek en die leidt meteen naar een grappig verhaal van Schwimmer) en James Cordon is misschien ook niet de beste keuze om dit in goede banen te leiden. Dit had beter kunnen zijn maar laat ons eerlijk zijn: het had ook echt wel een pak slechter kunnen zijn. Ik ben blij dat ze niet krampachtig hebben proberen vast te houden aan oude glorie maar gewoon enkel de focus op de zes vrienden en de reeks an sich had wel interessanter geweest. Het is namelijk in die momenten dat je de chemie van weleer terug voelt en uiteindelijk bevat deze reünie genoeg materiaal dat het waard maakt om het als fan eens te checken. Ik heb alleszins wel weer zin om de originele reeks nog eens op te zetten, voor de zoveelste keer, en ik denk dat ik er nog altijd even hard van ga genieten. Dikke 3.5*

Friends seizoen 1 Toen het in de jaren ‘90 langskwam heb ik het niet echt bekeken. Het leek me allemaal wat te mainstream en te Amerikaans. Maar sinds kort bekijk ik het samen met en op uitnodiging van mijn negentienjarige dochter die grote fan is. En ik moet zeggen dat ik het zeer entertainend vind. Bevrijdend zelfs welke humor hier allemaal mogelijk is/ was. Het zegt natuurlijk ook iets over hoe tijden veranderen. Wat me toen mainstream leek, heeft qua humor kantjes die vandaag niet meer zouden kunnen. Als dit niveau aanblijft in de overige seizoenen zal ik het met plezier uitkijken.

Friends seizoen 11 Ach kom, dit is toch geen seizoen 11? Hoe kan dit ooit goedgekeurd zijn?

Friends seizoen 1 Tsja, Friends, wat moet ik hier nu nog van zeggen? Niet al teveel. Vond het vroeger leuk, maar als het hier of daar nog es voorbij komt, blijf ik eigenlijk alleen hangen voor Jennifer. 2,5* à 3,0*.