Der Process - Franz Kafka (1925)
Alternatieve titels: Het Proces | Der Prozess | Der Prozeß | Der Proceß
mijn stem
372 stemmen
Duits
Psychologisch
411 pagina's
Eerste druk: Die Schmiede,
Berlijn (Duitsland)
Op een morgen wordt Josef K, klaarblijkelijk zonder enige reden, gearresteerd. Dat is het begin van een vreemde, ellendige procesgang waar zelfs een gedisciplineerd en evenwichtig procuratiehouder als Josef K. aan ten onder moet gaan. K. wordt ondergedompeld in een vreemde wereld: armoedige griffieburelen in afgelegen buitenwijken, grote, onverlichte ruimten waarin plotseling advocaten, rechters van instructie, aalmoezeniers en hoeren opduiken, brutale ranselaars in gewelven, in keurige bewoordingen gevatte chicanes.
- nummer 35 in de top 250
2
Ted Kerkjes
geplaatst: 27 mei 2020, 20:54 uur
heartofsoul schreef:
Van het werk waar het hier omgaat, "Der Prozess" dus, bestaan overigens diverse interpretaties, niet slechts psychologisch, maar zelfs een marxistische. Maar tot een juiste interpretatie kan men volgens mij alleen komen als de levensfeiten bekend zijn.
Nee, joh! Dat idee is heel erg achterhaald, zie bijvoorbeeld 'La mort de l'auteur' van Roland Barthes.Van het werk waar het hier omgaat, "Der Prozess" dus, bestaan overigens diverse interpretaties, niet slechts psychologisch, maar zelfs een marxistische. Maar tot een juiste interpretatie kan men volgens mij alleen komen als de levensfeiten bekend zijn.
Een (literair) werk is toch geen raadseltje van een kunstenaar met slechts één juiste interpretatie? Als dat zo was, dan zou ik echt nooit meer een boek openslaan
0
geplaatst: 28 mei 2020, 09:22 uur
"Biografen kennen het seksleven van hun eigen echtgenote niet, maar dat van Stendhal of Faulkner menen ze wel te kennen" (Kundera).
Zie ook de discussie hierover uit 2013 in het auteurstopic. Ik denk zelf dat je beter meer romans kunt lezen. Op die manier kan je zien dat Kafka zijn eigen voorgangers heeft gecreëerd (m.a.w.: het Kafkaeske aspect in het werk van Dostojewski komt pas echt aan het licht omdat Kafka er een romanwerkelijkheid van heeft gemaakt) en velen na hem heeft geïnspireerd (ik noem een Garcia Marquez en een Pamuk).
Zie ook de discussie hierover uit 2013 in het auteurstopic. Ik denk zelf dat je beter meer romans kunt lezen. Op die manier kan je zien dat Kafka zijn eigen voorgangers heeft gecreëerd (m.a.w.: het Kafkaeske aspect in het werk van Dostojewski komt pas echt aan het licht omdat Kafka er een romanwerkelijkheid van heeft gemaakt) en velen na hem heeft geïnspireerd (ik noem een Garcia Marquez en een Pamuk).
0
geplaatst: 10 januari 2021, 21:30 uur
Geen spijt dat ik deze roman weer heb gelezen.Door de stijl kost het wat moeite om erdoorheen te komen maar het is geen dik boek. Jammer dat het nooit is voltooid, wat ik niet wist. Het abrupte einde, dat sommigen heel logisch vinden, liet bij mij juist een onbevredigend gevoel achter. Maar de absurditeiten die Joseph K. meemaakt kan ik wel waarderen. Er zit veel subtiele humor in. Het lijkt net of Kafka door zijn manier van schrijven de lezer mee wil voeren in het proces van waanzin. Geen ontspannen tussendoortje dit, wel interessant.
1
geplaatst: 28 juni 2024, 13:09 uur
Wellicht had ik andere verwachtingen van dit boek, want Het Proces vond ik toch tegenvallen.
Door de ietwat stijve schrijfstijl moest ik bij momenten behoorlijk ploeteren om door de pagina's heen te komen. Ook waren de stukken onsamenhangend, wat ik soms kon waarderen, maar vaker irritant vond. Het verhaal nam mij simpelweg niet zo in beslag als ik had gehoopt.
Desalniettemin zijn de scenes wel aardig neergezet qua sfeer en de denkbeelden die Kafka erop nalaat ook inspirerend. Vooral dat laatste is de reden geweest dat ik het boek uit heb willen lezen.
Door de ietwat stijve schrijfstijl moest ik bij momenten behoorlijk ploeteren om door de pagina's heen te komen. Ook waren de stukken onsamenhangend, wat ik soms kon waarderen, maar vaker irritant vond. Het verhaal nam mij simpelweg niet zo in beslag als ik had gehoopt.
Desalniettemin zijn de scenes wel aardig neergezet qua sfeer en de denkbeelden die Kafka erop nalaat ook inspirerend. Vooral dat laatste is de reden geweest dat ik het boek uit heb willen lezen.
0
geplaatst: 24 januari, 20:00 uur
jeffchef schreef:
Wellicht had ik andere verwachtingen van dit boek, want Het Proces vond ik toch tegenvallen.
Door de ietwat stijve schrijfstijl moest ik bij momenten behoorlijk ploeteren om door de pagina's heen te komen. Ook waren de stukken onsamenhangend, wat ik soms kon waarderen, maar vaker irritant vond. Het verhaal nam mij simpelweg niet zo in beslag als ik had gehoopt.
Desalniettemin zijn de scenes wel aardig neergezet qua sfeer en de denkbeelden die Kafka erop nalaat ook inspirerend. Vooral dat laatste is de reden geweest dat ik het boek uit heb willen lezen.
Wellicht had ik andere verwachtingen van dit boek, want Het Proces vond ik toch tegenvallen.
Door de ietwat stijve schrijfstijl moest ik bij momenten behoorlijk ploeteren om door de pagina's heen te komen. Ook waren de stukken onsamenhangend, wat ik soms kon waarderen, maar vaker irritant vond. Het verhaal nam mij simpelweg niet zo in beslag als ik had gehoopt.
Desalniettemin zijn de scenes wel aardig neergezet qua sfeer en de denkbeelden die Kafka erop nalaat ook inspirerend. Vooral dat laatste is de reden geweest dat ik het boek uit heb willen lezen.
Misschien nog wel interessant om de verfilming te bekijken uit de jaren 60' met Anthony Perkins, geregisseerd door Orson Welles. Weet de sfeer goed over te brengen, misschien nog wel beter dan het boek zelf
0
geplaatst: 31 maart, 15:02 uur
Ik voelde niet veel Dostojevski bij het lezen van dit boek maar kreeg vooral een beter beeld van waar Murakami zijn inspiratie vandaan heeft gehaald. Laatstgenoemde heeft in feite de existentialistische wereld van Kafka in een modern, vlotter literair jasje gegoten. En nu weet ik ook meteen hoe M aan zijn poortwachter (s) komt.
* denotes required fields.
* denotes required fields.
