De Engelenmaker - Stefan Brijs (2005)

Dit vind ik echt een vreselijk goed boek. Ik vond het zo zonde dat ik het uithad. Het zet je aan het denken, nog lang nadat je het hebt gelezen.

Goed boek!
Mijn moeder had het meegebracht uit de kringloopwinkel voor me en ik heb het boek in 1 ruk uitgelezen. Het zit echt mooi in elkaar. De tweede keer dat ik het las viel het al iets meer tegen, als je het verhaal kent, is het toch allemaal wat minder spannend, maar het blijft goed!

Mooi boek. Ik had het boek best snel uit, hij leest namelijk lekker weg. Soms ging het boek wat te diep in op technisch-biologisch vlak, daar begreep ik niet altijd alles van. Misschien komt dat omdat ik geen bèta-mens ben. Echter, nergens stoorde het me. Het boek is gewoon sterk genoeg geschreven. Met name bij het gedeelte waarop de kinderen dood aangetroffen worden, kon je me opvegen. Wat was dat sterk visueel geschreven! Ik kon me helemaal voorstellen hoe het er uitzag en het was niet heel fris. Het einde bevat een mooie ontknoping. Ook denk je inderdaad nog gedurende lange tijd over de gevolgen van klonen.

3,5 of 4 sterren... Voor nu 3,5!

Een heel interessant verhaal. Een boek wat mij meteen heeft gepakt. Het thema klonen is heel boeiend, en de vraag blijft of het wel ethisch! Heeft Brijs heel goed gedaan.

Meeslepend verhaal, erg origineel. Qua stijl nogal gewoontjes en on-Belgisch. Hij blinkt niet uit in metaforiek of een pakkende schrijfstijl. De verhaallijn komt heel realistisch over: is het in real-life ook zo?

4.5*

Om toch nog even op die discussie van Andreas en Donnie Darko terug te komen: als iemand dit een van zijn betere/beste boeken ooit gelezen vindt, aan wie is het dan om dat te ontkrachten. Althans, een poging tot. Lijkt me onbegonnen werk, net als een moslim ervan te overtuigen dat hij christen moet worden. Of iemand die rechts stemt, links moet gaan stemmen.

In het boek keert Victor Hoppe na twintig jaar terug naar zijn geboortedorp Wolfheim, maar niet alleen. Hij wordt vergezeld door drie luidruchtige baby's, die oprecht gedrochten genoemd kunnen worden. De wantrouwende dorpelingen creëeren doemscenario's en speculeren over dokter Hoppe en zijn mysterieuze kinderen, wanneer Victor en zijn kinderen zich amper buitenshuis laten zien. Er blijkt echter meer aan de hand te zijn, niet alleen met de kinderen, maar ook met de dokter, die plannen maakt voor een handeling die hem onsterfelijkheid moet bezorgen.

Het knappe aan dit boek van Brijs is dat hij toont dat de verschillende personages, met name dorpelingen, een eigen waarheid beginnen te creëeren en daar doorgaans uiteindelijk aan ten onder gaan. Het hele boek is als het ware een wirwar van waarheden die door elkaar heen weven, maar uiteindelijk in een heftig hoogtepunt bij elkaar komen. Dit maakt het voor de lezer een nóg meer bijzondere leeservaring: uiteindelijk raakte ik zelf de waarheid van dit boek ook kwijt en ging ik aan alles twijfelen. Stefan Brijs zet de lezer meerdere malen op het verkeerde been en dat is wat dit boek zo sterk maakt.

Ook de spanningsopbouw is van hoog niveau. Het boek is opgedeeld in drie delen, die vanzelfsprekend van goed naar beter gaan. Het tweede deel speelt zich op twee verschillende tijdstippen af dan deel één en drie. Hierbij verwerft de lezer achtergrondinformatie die hem of haar ook weer zeer veel nieuwsgierigheid laat baren voor het kaatste deel, waarin alles samenkomt.

Tevens is de schrijfstijl van Brijs bovengemiddeld, hij beschrijft op natuurlijke doch literaire wijze de gedachten van de dorpelingen en behandelt zo meerdere perspectieven in één hoofdstuk, wat erg knap is.
De thema's van het boek zijn met name wetenschap en religie, maar ook de grens tussen redelijkheid en krankzinnigheid. Deze thema's spraken me erg aan en hierdoor was het ook al een stuk plezieriger om te lezen.
Een groot nadeel van dit boek is wel dat het tweede deel, waarin niets dan flashbacks wordt beschreven, soms erg lang duurt en informatie geeft waarvan je weet dat deze niet echt noodzakelijk is voor het verdere verloop.

Toch prijs ik dit boek graag, dus kortom: een prachtig boek dat makkelijk leest, maar zeer aangrijpend is. Een aanrader voor ieder. 4,5*

Dit boek heb ik jaren terug gelezen, maar het verhaal staat me nog steeds erg goed bij. Is werkelijk prachtig. Zou het zo weer opnieuw lezen. Ik kan het iedereen aanraden. Zowel young adults als volwassenen, mannen en vrouwen!

Geniaal boek.

De reacties over dit boek zijn vrijwel unaniem lovend. Iets zegt mij dat mijn eindoordeel ook in de hogere regionen terecht gaat komen. Maar eerst nog verder genieten van dit heerlijke werk.

Het is al een aantal jaren geleden dat ik dit boek las, maar net als de anderen is het beeld van die drieling me bijgebleven. Misschien moet ik het maar nog een keer lezen.

Knap hoe Brijs duistere kanten van religie en een wetenschappelijke vraagstuk over klonen met elkaar weet te verweven op zeer onverwachte manieren. Wetenschap en religie zijn binnen de roman allerminst elkaars tegenpolen, maar elk personage creeërt zijn of haar eigen werkelijkheid op basis van de eigen verwachtingen en verlangens.

Victor Hoppe vormt de spil tussen alle verhaallijnen als een moderne Dr Frankenstein, die tot hoogintelligente wetenschapper gevormd is door een jeugd van liefdeloosheid en afwijzing. Wel heeft Brijs iets teveel bladzijdes nodig om diens psychologische ontwikkeling uit te werken. Daarbij ontstaan er veel herhalingen en onnodig lange uitweidingen over hoe deze figuur tot zijn wrede wereldbeeld is gekomen.

Geweldig verhaal over een geniale gek en over hoe dat genie gek werd. Prachtige ontknoping, mooi beschreven dorpsleven, dramatiek te over en soms neigend naar horror. Erg te gek boek!

Geniaal boek, zonder meer.

Sommige boeken grijpen je door het verhaal; anderen om de thematiek, sfeer of een bepaald personage. Heel af en toe komt het voor dat vrijwel al deze elementen in één boek samen komen. Stefan Brijs is daarin glansrijk geslaagd met "De Engelenmaker".

Het verhaal draait om de jeugd, studie en carrière van Victor Hoppe. Een markante dokter die aan autisme leidt en een wispelturige relatie onderhoudt met het christendom. In zijn zoektocht om organismen te klonen, betrekt hij - in verschillende levensfasen - meerdere personen. Met alle gevolgen van dien...

Brijs deelt zijn boek op in drie delen waarvan het middelste stuk bestaat uit flashbacks waarin de jeugd van Hoppe aan bod komt. Het derde deel sluit aan waar het eerste gedeelte ophield. Ondanks de vele personages en tijdperken wordt het nooit ingewikkeld of rommelig. Het taalgebruik is precies zonder pretentieus te worden of te vervallen in mooischrijverij. Er blijft bovendien genoeg ruimte over voor de lezer om zijn eigen fantasie te gebruiken.

De Engelenmaker kaart thema's aan als de dood, het leven, de ethiek van klonen en de (on)deugd van het geloof. Brijs slaagt erin om dit te verpakken in een verhaal dat leest als een thriller. Omdat er voortdurend subtiele voorzetjes en toespelingen worden gedaan, blijf je als lezer geboeid om door te blijven lezen. Het einde vond ik ietwat vreemd - al past het wel degelijk in het verhaal - maar verder kan ik weinig kritiekpunten noemen. Een zeer interessant, levendig geschreven boek dat grote onderwerpen niet schuwt.

4,5*

Daar ben ik het niet volledig mee eens. De wetenschappelijke passages gaven mij het nodige inzicht en zorgden dat ik de leefwereld van Victor beter begreep. Het boek heeft, zoals u ook zelf aangeeft, een interessant onderwerp, maar dat wordt veel kracht bijgezet door de technische passages die de rationale kijk op klonen weergeven. Verder is het inderdaad een goed geschreven boek, een van mijn favorieten!

God geeft, God neemt

De Engelenmaker is een uit drie delen bestaande roman. Toen ik titel en afbeelding op de omslag zag dacht ik in eerste instantie aan ‘Engeltjesmakers’. De titel doelt letterlijk op het tegenovergestelde, zoals zoveel in het boek tegengesteld begrepen kan worden. Zo gek was mijn gedachte niet ...
In deel I van de roman komt dokter Hoppe met zijn drie zoons Rafaël, Gabriël en Michaël maar zijn fictieve geboortedorp Wolfheim. Het katholiscisme viert doorheen het hele boek hoogtij, net als de treffend beschreven dorpsroddels. Heel snel weet ik wat de kinderen scheelt, over dit thema is vaker geschreven, toch blijf ik steeds geboeid, geïnteresseerd, wáar gaat dit in hemelsnaam naartoe?
In deel II kom ik te weten dat de ooit bestempelde debiele dokter tegelijkertijd geniaal als, ook zo'n stempel, ‘misdeeld’ kon worden gezien. Net als de vraag of er verschil is tussen de rol nature en nurture bij zowel de dokter als zijn zoons. Hoe kwam de op eigen wijze gelovige dokter tot zijn ideeën en uitvoering daarvan.
Deel III vond ik zonder meer spannend, ik kan me niet herinneren dat ik ooit naar adem zat te happen bij een boek, nu wel. Genialiteit enerzijds en krankzinnigheid anderzijds leiden naar voor mij literaire horror en onvergetelijke taferelen. In de laatste alinea’s wordt mijn met bepaalde personages meelevende angst een feit. Goed voor een vloek.

Stefan Brijs schrijft pageturners vol symboliek en nergens zomaar wat. Aan te bevelen:

4,5*

Verdikkeme. Is dit geen behoorlijke spoiler?

Mwah. Het is toch algemeen bekend dat het boek hierover gaat? Maar het had misschien beter tussen spoiler tags gekund.

Dat is toch schoon nieuws!?

Tzum | Nieuws: Stefan Brijs schrijft een vervolg op De engelenmaker - Tzum

En wederom schoon nieuws.