De Avonden: Een Winterverhaal - Simon van het Reve (1947)
Alternatieve titel: De Avonden
mijn stem
463 stemmen
Nederlands
Psychologisch
240 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij,
Amsterdam (Nederland)
De jongeman Frits van Egters voelt zich in het naoorlogse Amsterdam rond Kerstmis beklemd door zijn kleinburgerlijke omgeving en door zwartgallige gedachten. Nachtmerries plagen hem en in zijn sociale contacten spelen onuitgesproken, nog maar halfbewuste verlangens mee.
- nummer 246 in de top 250
0
geplaatst: 4 december 2022, 16:14 uur
Wat het in sfeer geeft, laat het een beetje liggen in narratief voor mij 
Nipte voldoende, leest niet altijd lekker weg ook.
Nipte voldoende, leest niet altijd lekker weg ook.
1
geplaatst: 5 december 2022, 12:41 uur
Interview met broer Karel van het Reve die het boek De Avonden in 1990 herlas.
5
geplaatst: 22 december 2022, 17:36 uur
Revianen vieren 50 jaar De Avonden. Het is weer 22 december en men beginne met het eerste hoofdstuk van De Avonden.
1
Bilal030
geplaatst: 23 december 2022, 20:40 uur
Begin straks, op de 23e dus, maar dan lees ik wel even door om het in te halen
0
geplaatst: 21 mei 2023, 09:32 uur
Het graf gaapt, de tijd zoemt en nergens is redding.
Voorgelezen door Gerard Reve zelf, is ‘De avonden’ (als luisterboek dus) een ronduit deprimerende ervaring. Het nihilisme, de macabere ironie, de troosteloosheid der dagen: Reve heeft pure ledigheid in kabbelend proza weten te gieten. Dit is een roman waarin niets gebeurt, geen enkel personage transformeert, alleen het weer hooguit verandert (en dan nog: van mist naar regen en vice versa, is dat überhaupt het vermelden waard?). Somberheid troef kortom, zodanig naargeestig neergezet dat het bijwijlen wrang-komisch wordt, zeker door Frits’ onwerkelijke ontmoetingen onderweg.
Wat kan, wat mag, wat moet literatuur zijn? Als portret van een niet te overbruggen generatiekloof staat ‘De avonden’ vandaag nauwelijks nog overeind. Toch is het een bijzonder boek, een roman om te ondergaan, als een immersieve onderdompeling in de lethargie van de modale mens en de leegte dezer wereld. Een treffende karakterstudie, wat tegelijk betekent: een boek waaruit de lezer snel hoopt te kunnen ontwaken.
Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven.
Zeer juist. En nu gaat ‘ie weer (voorgoed?) de kast in...
3*
Voorgelezen door Gerard Reve zelf, is ‘De avonden’ (als luisterboek dus) een ronduit deprimerende ervaring. Het nihilisme, de macabere ironie, de troosteloosheid der dagen: Reve heeft pure ledigheid in kabbelend proza weten te gieten. Dit is een roman waarin niets gebeurt, geen enkel personage transformeert, alleen het weer hooguit verandert (en dan nog: van mist naar regen en vice versa, is dat überhaupt het vermelden waard?). Somberheid troef kortom, zodanig naargeestig neergezet dat het bijwijlen wrang-komisch wordt, zeker door Frits’ onwerkelijke ontmoetingen onderweg.
Wat kan, wat mag, wat moet literatuur zijn? Als portret van een niet te overbruggen generatiekloof staat ‘De avonden’ vandaag nauwelijks nog overeind. Toch is het een bijzonder boek, een roman om te ondergaan, als een immersieve onderdompeling in de lethargie van de modale mens en de leegte dezer wereld. Een treffende karakterstudie, wat tegelijk betekent: een boek waaruit de lezer snel hoopt te kunnen ontwaken.
Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven.
Zeer juist. En nu gaat ‘ie weer (voorgoed?) de kast in...
3*
* denotes required fields.
* denotes required fields.
