Will You Please Be Quiet, Please? - Raymond Carver (1976)

Prachtige verhalenbundel. Carver weet als geen ander kleine gebeurtenissen, zoals een dikke man in een restaurant, een etentje met oude vrenden of een het passen op het huis van je buren een enorme dramatische waarde mee te geven. Ieder verhaal laat je achter met een keiharde uppercut van melancholie en hoop. Heerlijk.

De verschillen met Tsjechov zijn wat mij betreft heel groot, maar dat maakt Carver's stijl juist zo mooi. Tsjechov lacht in zijn vuistje om zijn personages maar Carver laat dit wel uit zijn hoofd. Alle details en uitingen van miscommunicatie geven mij een gevoel van ' stilte' , heerlijk rustig naar het tafereel kijken en niet oordelen.
Toch kan ik ook de humor van dit boek zien, de lulligheid van de plots: een ouder stel dat zich druk maakt tijdens een potje bingo. Voor hen natuurlijk niet leuk, maar voor mij wel. En dat is geen leedvermaak.
Ik vind Carver eigenlijk meer een soort Amerikaanse Gerard Reve. De Avonden is ook zo triest, zo minutieus maar ook zo vreselijk geestig.
Dit is een van de mooiste Engelstalige boeken die ik ken.

Wat weinig stemmen heeft deze mooie verhalenbundel zeg? Gelukkig zijn er dus nog veel mensen die dit nog niet gelezen hebben en hem nog kunnen gaan lezen.

Ik ben hier wel benieuwd naar. Ik heb het kortverhaal 'Cathedral' gelezen en dat heeft wel een grote indruk op me gemaakt. Helaas zal ook dit een maandje moeten wachten.

En van een maandje werd al een jaar . Ik heb vandaag ook Carver ontdekt, ben wel met zijn tweede bundel begonnen. Hier haalt Murakami dus, volgens eigen zeggen, zijn mosterd vandaan.

Ik had voor een andere bundel gekozen, Cathedral

Ik weet niet wat het is, maar deze verhalenbundel grijpt me heel wat minder aan dan de vorige twee die ik heb gelezen van Carver. De verhalen zijn nog steeds prachtige momentopnames in de levens van doodgewone Amerikaanse burgers in de jaren 70. Maar stuk voor stuk vergeet ik ze weer kort nadat ik ze heb gelezen, weinig fragmenten blijven hangen zoals dat bij de vorige wel gebeurde.

De korte verhalen van Raymond Carver zijn met recht ‘slices of life’; geen kop en staart, het begint en eindigt schijnbaar willekeurig en de lezer krijgt weinig achtergrondinformatie. De levert een enorme spanning op, want vaak hangt er al vanaf de eerste zin een intrigerend mysterie in de lucht. “We’d finished supper and I’d been at the kitchen table with the light out for the last hour, watching.” Of: “Fact is the car needs to be sold in a hurry, and Leo sends Toni out to do it.” Wat er precies aan de hand is, wordt in de loop van het verhaal zelden helemaal duidelijk. Dat maakt een spanningopbouw vergelijkbaar met een horrorscène waarbij het te verwachten schrikmoment zich steeds maar uitstelt en uiteindelijk zelfs uitblijft. Prikkelend. Het doet me vaak denken aan de schilderijen van Edward Hopper; schijnbaar gewone situaties die net niet helemaal kloppen en daardoor iets verontrustend krijgen. Eenzaamheid is ook bij Carver een veel terugkerend thema, alsmede gefrustreerde relaties. Ook overeenkomstig vind ik de sfeer, Amerikaanser worden ze niet gemaakt.

Mooie, indringende vergelijking, Raskolnikov!

Op aanraden van iemand begonnen aan deze bundel. Heb er nu een stuk of 5/6 gelezen, maar het doet me helaas helemaal niks.

Ik was een beetje teleurgesteld omdat dit geen boek is met allemaal verhalen die ik nog niet kende, er staan een aantal verhalen in die ik ook in Beginners al las, zoals in Short Cuts weer verhalen staan die in dit boek en in Kathedraal staan, zoals in Kathedraal weer verhalen die in dit boek staan. Kortom, een bundeling van zijn beste verhalen zoals elk boek een bundeling lijkt te zijn. Jammer, hoop doublures zo in de 3 boeken die ik een tijdje terug voor mijn verjaardag kreeg.
Maar goed, na een stuk of 5 verhalen wel weer genoten. Ik lees ze niet allemaal achter elkaar, het is een boek waar ik zo nu en dan een paar verhalen uit lees.

Ik had ook al gezien dat je goed moet opletten bij Carver. The Elephant and other stories (zijn laatste 7 verhalen) zijn ook opgenomen in Where I'm calling from, een verzamelbundel met verhalen uit eerder gepubliceerd werk.

"In de deuropening...."