La Coscienza di Zeno - Italo Svevo (1923)
Alternatieve titel: Bekentenissen van Zeno
mijn stem
52 stemmen
Italiaans
Psychologisch
636 pagina's
Eerste druk: Cappelli,
Bologna (Italië)
Zeno Cosini, een bemiddelde zakenman uit Triëst, vertelt zijn levensgeschiedenis. Hij doet dat op aanraden van zijn psychiater, tot wie hij zich onder meer heeft gewend om van zijn ziekelijke rookverslaving af te komen. In zes hoofdstukken, elk rondom een belangrijke episode in zijn leven, onderwerpt hij zijn handelingen, overwegingen en gevoelens aan een minutieus onderzoek. Uit tal van bijzonderheden, die hij zich tot in details herinnert, bouwt hij een zo eerlijk mogelijk beeld van zichzelf op, vanuit een verlangen tot zelfverbetering. Zeno, een typische antiheld, leert zichzelf doorzien, maar aanvaardt wat hij ziet met humor. Hij bevindt zich voortdurend in discussie met zijn geweten en weet daarbij meestal op spitsvondige wijze te winnen. Zijn ironische aanvaarding strekt zich niet alleen uit tot hemzelf met zijn halfheden en ziektes, maar ook tot zijn familie, zijn huwelijk, zijn overspel en zijn commerciële avonturen.
- nummer 94 in de top 250
0
geplaatst: 12 september 2006, 00:03 uur
Werkelijk een geweldig boek, komt ook in mijn Top 10: je zit 636 bladzijden met een grijns op je bek om die heerlijke neuroot Zeno.
0
Asmahan
geplaatst: 6 oktober 2006, 18:26 uur
Lebowski, ik ben ook helemaal weg van dit boek. Het leest gemakkelijk, lijkt luchtig, maar ondertussen wordt het leven even blootgelegd.
0
geplaatst: 13 november 2006, 09:52 uur
Mijn enthousiasme is niet zo onverdeeld als hierboven, maar het is er wel. De grote kracht van Bekentenissen van Zeno is het observatietalent van Svevo, zijn waarnemingen en analyses van het fenomeen 'mens'. Vooral inhoudelijk is het boek erg rijk en dankzij de ironische schrijtoon blijft het inderdaad luchtig. Sowieso is ook de vorm van de roman sterk te noemen: niet alleen de hele opzet alsof alles behoort tot het bedrijven van psychoanalyse, tevens de thematische rangschikking van het verhaal dat tegelijk chronologisch verloopt.
Toch heb ik ook een lichte aarzeling. Het boek heeft weliswaar continu een hoog niveau maar piekt nergens. Ik werd geraakt noch meegesleept. De glimlach waarmee Svevo zijn personage(s) uittekent is me wat te mild. Bekentenissen van Zeno is wellicht een boek dat zijn werkelijke waarde laat zien als je het uit hebt, een jaar later. Voor nu een krappe 4*.
Toch heb ik ook een lichte aarzeling. Het boek heeft weliswaar continu een hoog niveau maar piekt nergens. Ik werd geraakt noch meegesleept. De glimlach waarmee Svevo zijn personage(s) uittekent is me wat te mild. Bekentenissen van Zeno is wellicht een boek dat zijn werkelijke waarde laat zien als je het uit hebt, een jaar later. Voor nu een krappe 4*.
0
geplaatst: 22 december 2006, 18:53 uur
Een boek dat ik maar niet aan de kant kon leggen, las het in 1 ruk uit.
Een verhaal waarin eigenlijk niets gebeurd maar de vreemde gedachtegangen van Zeno Cosini zijn erg origineel. De perfecte antiheld.
Svevo stond zwaar onder invloed van Freud.
Het boek schetst ook mooi de politieke situatie van Triëste, zwengelend tussen Italië en Oostenrijk.
Een verhaal waarin eigenlijk niets gebeurd maar de vreemde gedachtegangen van Zeno Cosini zijn erg origineel. De perfecte antiheld.
Svevo stond zwaar onder invloed van Freud.
Het boek schetst ook mooi de politieke situatie van Triëste, zwengelend tussen Italië en Oostenrijk.
0
geplaatst: 10 augustus 2008, 08:48 uur
Misschien heeft dit boek van Svevo wat pech... ik heb de laatste tijd wat (te) veel boeken gelezen over mannen die zichzelf 'onderzoeken', daarbij vooral hunkeren naar een of meer vrouwen en/of zichzelf ziek, zwak of misselijk voelen. Gelukkig waren ze ook bijna allemaal bemiddeld genoeg om hun tijd niet of nauwelijks te hoeven besteden aan werken, met als gevolg dat ze oeverloos veel tijd hebben om zichzelf te 'analyseren'.
Het boek kon me niet echt bekoren, sleepte zich voort met zo nu en dan een rimpeltje dat net 'lokkend' genoeg was om me door te laten lezen. Het is boek is origineel opgezet, door de hoofdstukken rondom belangrijke gebeurtenissen in het leven Zeno te groeperen. De net bekend rakende psychoanalyse van Freud wordt met een kwinkslag beschreven en toegepast, de verschillende (ironische) beschouwingen over ziekte en gezondheid zijn heel aardig, maar uiteindelijk is dat allemaal voor mij niet genoeg om het boek dat op de achterflap een 'modernistisch meesterwerk' wordt genoemd, ook zo te beschouwen.
Het boek kon me niet echt bekoren, sleepte zich voort met zo nu en dan een rimpeltje dat net 'lokkend' genoeg was om me door te laten lezen. Het is boek is origineel opgezet, door de hoofdstukken rondom belangrijke gebeurtenissen in het leven Zeno te groeperen. De net bekend rakende psychoanalyse van Freud wordt met een kwinkslag beschreven en toegepast, de verschillende (ironische) beschouwingen over ziekte en gezondheid zijn heel aardig, maar uiteindelijk is dat allemaal voor mij niet genoeg om het boek dat op de achterflap een 'modernistisch meesterwerk' wordt genoemd, ook zo te beschouwen.
0
geplaatst: 4 augustus 2011, 20:29 uur
Een van mijn favoriete boeken, omdat Zeno Cosini een van mijn favoriete personages is.
Het zelfonderzoek vind ik juist de kracht van dit boek, vooral om de drogredenen die regelmatig opduiken. En zijn jaloezie, die tot heerlijke scènes leidt; zoals de séance . En wat te denken van het missen van Guido's begrafenis.
Of het een meesterwerk is, blijft tot op zekere hoogte een kwestie van smaak. Ik waag mezelf niet snel aan dergelijke uitspraken, maar het boek heeft met de twee keer dat ik het las absoluut vermaakt en dat is een belangrijk criterium. Modernistisch is het in hoge mate (al is dat uiteraard afhankelijk van de definitie die je hanteert) wat mij betreft, ik heb er zelfs mijn scriptie over geschreven.
Het zelfonderzoek vind ik juist de kracht van dit boek, vooral om de drogredenen die regelmatig opduiken. En zijn jaloezie, die tot heerlijke scènes leidt; zoals de séance . En wat te denken van het missen van Guido's begrafenis.
Of het een meesterwerk is, blijft tot op zekere hoogte een kwestie van smaak. Ik waag mezelf niet snel aan dergelijke uitspraken, maar het boek heeft met de twee keer dat ik het las absoluut vermaakt en dat is een belangrijk criterium. Modernistisch is het in hoge mate (al is dat uiteraard afhankelijk van de definitie die je hanteert) wat mij betreft, ik heb er zelfs mijn scriptie over geschreven.
0
geplaatst: 19 januari 2012, 18:42 uur
Ik ben dit boek gaan lezen omdat het als een klassieker bestempeld wordt en dat ik gelezen heb dat het één van de belangrijkste boeken van de 20e eeuw is.
Zeno vind ik erg intressant om te volgen al is het alleen maar omdat ik zelf rook en net als hem ontzettend veel pogingen heb gedaan om te stoppen.
Hem is het uiteindelijk nooit gelukt dus zal het mij wellicht ook niet lukken maar als je denkt dat roken je niet zal schaden dan zal het je ook niet schaden word volgens mij in het boek gezegd dus ga ik dat advies volgen.
Het boek is niet altijd even gemakkelijk door te komen. Hoewel de gedachtegangen en waarnemingen van Zeno intressant en grappig zijn gebeurt er niet al te veel in het boek maar genoeg kleine dingen waardoor je verder wilt lezen.
Het boek is zijn tijd ver voorruit heb ik het gevoel want heb het gevoel dat het personage Zeno de moderne mens moet voorstellen en hoe rijk deze ook wordt altijd in angst zal leven.
Zeno vind ik erg intressant om te volgen al is het alleen maar omdat ik zelf rook en net als hem ontzettend veel pogingen heb gedaan om te stoppen.
Hem is het uiteindelijk nooit gelukt dus zal het mij wellicht ook niet lukken maar als je denkt dat roken je niet zal schaden dan zal het je ook niet schaden word volgens mij in het boek gezegd dus ga ik dat advies volgen.
Het boek is niet altijd even gemakkelijk door te komen. Hoewel de gedachtegangen en waarnemingen van Zeno intressant en grappig zijn gebeurt er niet al te veel in het boek maar genoeg kleine dingen waardoor je verder wilt lezen.
Het boek is zijn tijd ver voorruit heb ik het gevoel want heb het gevoel dat het personage Zeno de moderne mens moet voorstellen en hoe rijk deze ook wordt altijd in angst zal leven.
0
geplaatst: 19 januari 2012, 18:59 uur
Hem is het uiteindelijk nooit gelukt dus zal het mij wellicht ook niet lukken maar als je denkt dat roken je niet zal schaden dan zal het je ook niet schaden word volgens mij in het boek gezegd dus ga ik dat advies volgen.
Hij beschouwt het kunnen stoppen als een latente eigenschap, dus wil hij liever niet stoppen om de mogelijkheid van het stoppen in leven te houden. Zeno is duidelijk een effectief denker!
Het boek is zijn tijd ver voorruit heb ik het gevoel want heb het gevoel dat het personage Zeno de moderne mens moet voorstellen en hoe rijk deze ook wordt altijd in angst zal leven.
Daar zit wel wat in ja, hij voorspelt tegen het eind dat de mens ook steeds zwakker zal worden (en dus meer angst moet verdragen?). Maar vergeet niet de plaats die hij heeft voor gezonde mensen die nergens over (lijken) na (te) denken. Ik denk dat die in de toekomst ook nog wel een plaatsje hebben in zijn visie.
0
geplaatst: 10 oktober 2022, 10:41 uur
Een schaamteloze zelfanalyse, waarbij de ik-persoon alle verborgen hoekjes van zijn leven belicht. Dat gaf mij een paar keer een griezelig gevoel van herkenning... Het bourgeoismilieu en zijn smalle kantjes wordt ook al niet gespaard en zo ontstaat een boeiend boek, dat ondanks zijn lange uitweidingen nooit gaat vervelen. Hoe doet hij het?
* denotes required fields.
* denotes required fields.
