Çamların neden hem "yeni yıl" hem "Noel ağacı" olarak kullanıldığını hiç düşündünüz mü? Veya Noel Bayramı ile yılbaşının neden bu kadar yakından ilişkilendirildiğini? Birçokları bunun "Hristiyanlara özenme" olduğunu iddia etse de, yeni yılın da, bir kutlama ağacı olarak çam ağaçlarının da tarihi, Hristiyanlık'ın icadından çok daha önceye uzanmaktadır. Dahası, yeni yıl kutlamalarının ve Noel Baba gibi figürlerin kökeni de Hristiyanlık'tan çok daha antiktir.

Bu yazımızda bu konuyu işleyip, her yıl tekrar eden bir döngüyü sonlandırmak istiyoruz. Çünkü bildiğiniz üzere Türkiye'de her sene birileri çıkıp "Noel Hristiyan bayramıdır, kutlanmamalıdır!" diyor, sonra hemen bir grup diğer insan türeyip, "Noel'i ve yılbaşını Türkler icat etmiştir, Hristiyanlar bizden çalmıştır." diyerek yerli ve millileştiriyor, herkes duymak istediğini duyduğu ve karşı tarafı "kitlediği" için mutlu oluyor ve zaten en başından kutlayacaksa kutluyor, kutlamayacaksa kutlamıyor; yani hiçbir şey değişmiyor. Ta ki ertesi sene aynı anlamsız döngü yaşanana kadar...

Türdiriltimi (İng: "De-extinction") veya "diriltme biyolojisi", soyu tükenmiş türlerin bireylerine (genellikle genetik olarak) benzer canlı organizmaların yeniden oluşturulma sürecini ifade eder. Daha uzun tanımıyla türdiriltimi; soyu tükenmiş bir türün yapay seçilim yoluyla geri ıslah (İng: "back-breeding"), klonlama ve genom düzenlemesi gibi teknikler kullanılarak canlı bir organizmanın nesli tükenmiş türe doğru değiştirilmesidir.

Yani türdiriltimi, türlerin neslinin tükenmesine sebep olan faktörleri anlamak ve bu türleri yeniden canlandırmak amacıyla bir dizi teknik ve yöntem kullanılan çok kapsamlı bir süreçtir. Her ne kadar kulağa ilk etapta Jurassic Park ve Frankenstein esintilerine sahip ütopik bir olgu gibi gelse de aslında nesli tükenmiş türleri geri getirme çabalarını bir araya getiren bir bilim dalıdır.

Uluslararası bir grup araştırmacı, Plüton’un yüzeyinde amonyak izine rastladı. Bu bulgu son zamanlarda jeolojik olarak gözlemlenen buz volkanlarının da bir göstergesi olabilir. ABD SETI Enstitüsünden Cristina Dalle Ore ve ekibi 29 Mayıs 2019 tarihli bir çalışmayla Science Advances adlı bilim dergisinde bu konuyu bilim camiasına duyurdu. Araştırmacılar, Plüton'un yüzeyinde saptanmış olan buz püskürten volkanların bir yer altı okyanusunu gizleyebileceğini ve hatta bu okyanusun karmaşık ve muhtemelen organik kimyasallara sahip olabileceğini düşünmektedirler.

Temmuz 2015’te New Horizons adlı uzay aracı muhteşem bir Plüton manzarasını bizlere sunmuştu. Ancak bu fotoğraflar dikkatli incelendiğinde, manzaranın daha ilginç olduğu anlaşıldı çünkü buzlu cüce gezegenin yüzeyi üzerinde çok farklı yer şekilleri bulunmaktaydı. Görüntülerde keşfedilen yapıların çoğu, aktif kriyovolkanizmaya ve kabuk altında gizlenmiş bir okyanusa işaret etmekteydi. Bu yer şekilleri yalnızca toprak bileşimi ve kimyasal bileşim açısından değil, aynı zamanda cüce gezegenin yaşı açısından da önemli ölçüde farklılıkların olduğunu göstermekteydi.

Molibden, Mo sembolü ile gösterilir ve atom numarası 42’dir. Molibden, doğada serbest olarak bulunmaz; sadece minerallerde çeşitli oksidasyon durumlarında bulunur. Gri gümüşi bir metal olan element, periyodik tabloda altıncı en yüksek erime noktasına sahip elementtir. Alaşımlarda kolayca sert, kararlı karbürler oluşturur ve bu nedenle elementin dünya üretiminin çoğu (yaklaşık %80), yüksek mukavemetli alaşımlar ve süper alaşımlar dahil olmak üzere çelik alaşımlarında kullanılır.

Saf haliyle molibden, Mohs sertliği 5.5 ve standart atom ağırlığı 95.95 g/mol olan gümüşi gri bir metaldir.^[1][2] 2,623 °C (4,753 °F) erime noktasına sahiptir; doğal olarak oluşan elementlerden sadece tantal, osmiyum, renyum, tungsten ve karbonun erime noktaları molibdenden daha yüksektir.^[3] Ticari olarak kullanılan metaller arasında en düşük termal genleşme katsayılarından birine sahiptir. ^[4]