The Pink Panther Strikes Again (1976)

Beslist erg leuke stukjes maar dat vind ik toch niet genoeg voor een hele film. Er is gewoon te veel te bespeuren wat niet leuk is en dat is erg jammer. Toch, omwille van de leuke deeltjes,die soms hilarisch zijn, een 2,5*

Afschuwelijk grappige film en ik heb er helemaal blauw van gelegen zo hard moest ik er om lachen.

Enkele hoogtepunten zijn zeker: Het stukje met het lachgas, bijt uw hond? en dat hij probeert het kasteel binnen te komen. Verschrikkelijk grappig!

Super lachen weer!

Stukken beter dan de eerste of is het dat we ondertussen weten dat het geluk heel dikwijls aan dwazen is toebedeeld ?

Gags allerlei, visuele actiescènes en langs-de-neus-weg-gezegden, volgen elkaar op en uiteindelijk zit er toch een brok satire in, zoals op de James Bond-films en andere, waar supertechnologische fantasieën en hilarische folterpraktijken worden aan de man gebracht.

Kon er best mee lachen en ook de animatie-generieken zijn best smaakvol en plezierig.

Prima vervolg (met veel absurde humor) met wederom een zeer leuke Peter Sellers en een heerlijke Lesley-Anne Down

Misschien is dit wel het beste deel van de Pink Panther serie want ik heb vaak dubbel geleden van het lachen (o.a. de manieren waarop hij het kasteel wilt binnendringen. Zijn Einstein look was overigens geweldig)

Jeugdsentiment! De leukste film uit de reeks, zeker ook om de vechtscenes met Cato. Daar kan ik nog steeds als een klein kind om lachen

Eindelijk eens mijn eerste Pink Panther film gezien en in alle eerlijkheid vond ik hem toch een beetje tegenvallen.

Er zitten erg leuke scenes in maar vond het wel dun gezaaid, ook het laatste half uur is zo voorspelbaar als wat en kon soms met moeite mijn aandacht erbij houden.

Peter Sellers doet het erg leuk als Clouseau maar de leuke scenes worden te vaak afgewisseld met de mindere soms zelfs langdradige scenes.

Gelukkig een paar keer goed kunnen lachen, maar had er toch meer van verwacht.

Is deze film echt de beste uit de reeks?

2,5*

Wat een Feest! Een film die na 100 kijk beurten nog steeds leuk is , is gewoon geniaal!

Leuke film, netzoals de andere delen, ben ze aan het bekijken, de nieuwe en de oude delen. valt mij niets tegen! de humor is gelukkig in iedere film het zelfde!

Dit is nu werkelijk mijn humor. Een onbekwaam persoon die zelf niet weet dat hij onbekwaam is en daardoor stuntelt. Ik heb hier geen andere woorden voor. Ik heb me werkelijk kapot gelachen om deze film. Geweldig!

Een welverdiende 8!

4.0*

Kocht destijds een box met de eerste vijf films en deze is samen met A Shot In The Dark de beste. Sellers is gewoon Clouseau, hilarisch met een hoofdletter H. Die openingscene!!!!.

Is deze goed 'los' te kijken? Dus zonder eerst deel 3 gezien te hebben (om daarna eventueel deel drie nog wel of niet te kijken). Heb de fout gemaakt zoals meerdere door de box te kopen zonder op te letten en deel 3 dus nu te missen.

Zeer vermakelijke komedie, heb me met name het eerste halfuur helemaal kapotgelachen. Ook in het vervolg zeer grappige stukjes. Film is totaal niet realistisch ( de ''verdwijnmachine'') maar is daar ook niet voor gemaakt. Ouderwets lachen. een 7/3.5*

Clouseau goes 007. Ik hou meer van de Pink Panther films waarbij een gewone crimineel een wel uitgekiende misdaad wil plegen en waarbij Clouseau door z'n domme handelen, onbewust dit weet te voorkomen. In deze film heb je eerder een komische copy van 007 in een Bondfilm. En dat is er met momenten over. Peter Sellers wordt oud en liet de meeste scènes doen door een stuntman. De film begon nochtans goed, met het onhandige ontmoeten tussen Clouseau en Dreyfus, en de dingen die mislopen als hij met z'n boodschappen thuiskomt. Het gedoe met Kato werkt hier niet helemaal en ook dat gedoe met de wereldoverheersing is te ver gezocht. Wel even leuk zijn de huurmoordenaars die achter Clouseau gestuurd worden. Wordt veel te weinig mee gedaan. De reeks kent betere humor, maar dat wil niet zeggen dat de film slecht is. Daarvoor zijn er teveel scènes die wel de moeite zijn. En dat kan je van de Steve Martin films niet zeggen.

Ik kon er vroeger heel hard om lachen om dit soort films, dan praat ik dus over eindjaren '70/ beginjaren '80. Heb van Peter Sellers later ook andere films gezien, vreselijke vent eigenlijk, met grove mimick, duidelijk niet mijn stijl.

Maar hij doet het wel aardig als Clouseau (en The Party blijft ook redelijk leuk, maar kan verder niets anders noemen). Het Franse accent doet hij goed, waardoor de film redelijk grappig blijft. Herbert Lom als Dreyfuss is eigenlijk beter. Lesley-Anne Down is lekker.

Toch is het nu best wel wat saaie film. Het mag dan komedie heten, maar behoorlijk veel drama. Of je moet daarom kunnen lachen, dat diverse mensen hem om zeep proberen te helpen. Wat dat betreft duren veel scènes ook veel te lang (om leuk te blijven). Ook zien de grappen er vaak erg uitgestippeld uit, waardoor voorspelbaar.

Een aantal scènes blijven wel aardig overeind, zoals, dat hij zijn broek scheurt, vervolgens met Cato, de ondervraging in het landhuis en dat hij de kamer reserveert. Maar zeker in het midden verliest de film enorm veel vaart.

Burt Kwouk doet het ook wel aardig en een aantal bekende gezichten uit series van vroeger Michael Robbins, Leonard Rossiter... maken ook wel dat de film nog redelijk leuk blijft. 3.0

Best weer leuk, maar duidelijk minder dan de eerste twee delen, die er bovenuit steken. 3,5 sterren.

voor mij de beste uit de Pink Panter reeks. Ik ga het kort houden, dit is voor mij de beste komedie aller tijden en eigenlijk buiten categorie, daarom dus een dikke 5 sterren en ook de keuze van mijn avatar. Jammer dat er een remake gekomen is met Steve Martin

Nou ik vind het toch wel een leuke film, die richting het eind wel wat afzwakt. Arme Dreyfuss draait helemaal door maar niet zo vreemd. De film begint al met een aantal goede grappen. En verspreid over de film zijn er nog veel meer, die ook best memorabel blijven. En bekende gezichten uit series/films, dat helpt ook wel. Komedies die van begin tot eind leuk blijven dat bestaat eigenlijk niet. Zeker niet als ze ouder worden. Ja het is allemaal wel wat uitgestippeld. Maar ik dacht dat deze toch wel de leukste blijft uit de reeks. Heb deze het vaakst gezien. Met die hond, haha. 5.0

Police Squad/Naked Gun en Mr. Bean zouden niet bestaan hebben zonder deze reeks, met het duo Sellers-Lom in topvorm

Ja! Dit is de Pink Panther zoals ik die me herinner! Lekker over de top en gortdroog. Wat een heerlijke combinatie! De eerste twee films van deze reeks worden duidelijk beter gewaardeerd, maar voor mij is dit de film waarop alles echt samenkomt: de knullige acties van Clouseau, de overspannen Dreyfus en de fantastische Cato. Hier heb ik echt om moeten lachen, al moet ik er wel bij zeggen dat het derde deel niet eens in mijn verzamelbox zit..Anyway, de lachbuien die bi de eerste twee films uitbleven, waren er hier wel. Het eerste optreden van Cato was fantastisch. Zeker de slo-mo's zijn briljant.

Persoonlijk vind ik de over-the-top benadering datgene wat het concept afmaakt. Ik kan echt genieten wanneer Clouseau probeert het kasteel binnen te komen of brokken maakt in het hotel. Ook de woordgrapjes slaan nu veel beter aan. Wat een heerlijke zondagmiddagfilm met een geweldige Peter Sellers en een overduidelijke inspirator van Austin Powers (meer dan James Bond).

Toch wel de leukste Pink Panther film. Eén groot amusant avontuur.

Van het weekend voor de zoveelste keer gezien (blijft een uitstekende komedie) en kom er nu pas achter dat de dokter/psychiater (Dr. Duval) van Dreyfus dezelfde acteur is als degene die Catweazle speelde : Geoffrey Bayldon.

Voor mij de beste van de reeks.

Toen : geweldig

Nu : nog steeds te gek.

Goeie film waarin de voorganger van inspecteur Clouseau zijn functie wil innemen. Ondanks dat het plot iets beter is dan de vorige film, blijft het geheel fragmentarisch van aard. Maar veel van de scenes zijn wel leuk uitgewerkt, wat spectaculairder en er valt meer dan genoeg te lachten. Leukste scene was toch wel met de ophaalbrug.

Iets minder geslaagde film uit de reeks.

Maar toch nog voldoende grappige scènes om je er anderhalf uur met te vermaken.

Van de vijf (volwaardige) Pink Panther films met Peter Sellers is dit vierde deel wat mij betreft het beste. Het plot is, hoewel het uiteraard totaal niet serieus valt te nemen, behoorlijk onderhoudend. Qua humor is deze film ook zeker de moeite waard. Er valt genoeg te lachen. Peter Sellers is hier uitstekend op dreef als inspecteur Clouseau en ook Herbert Lom doet het prima als commissaris Dreyfus.

(Er ligt een terrier (?) op het kleed)

"Does your dog bite?"

"No"

(Clouseau wordt gebeten door de hond als hij 'm wil aaien)

"I thought you said that your dog doesn't bite"

"That is not my dog"

Zelfs na 624 keer kan ik er nog om lachen. Die ene scène is al een ster waard.

Ik ben geen fan ofzo, maar ik vermaak me wel altijd met de Pink Panther films.

Ondanks dat deze vrij goed bekend staat, vind ik deze eigenlijk toch iets teleurstellen. De eerdere Pink Panther films die ik zag vind ik leuker.

Er zitten zeker enkele memorabele scènes in (zoals die tandartscène), maar het is verder over het algemeen net een beetje te flauw om echt grappig of hilarisch te zijn. Vermakelijk is het nog wel.

Het verhaal heeft wat raakvlakken met James Bond, dat vind ik wel leuk. Die Dreyfus is een maffe over-the-top schurk.

En daar was ik al weer bij het derde deel van The Pink Panther reeks aanbeland en eindelijk, hoewel dat ook al een beetje gold voor A shot in the dark, begin ik nu een beetje het jeugdsentiment te herkennen van de films die ik in mijn jeugd zag. En ik moet zeggen dat het langzaamaan steeds beter wordt.

En het is vanaf het eerste moment bal rond oud commisaris Dreyfus die de eerdere samenwerking met Closeau niet in de koude kleren is gaan zitten en niet alleen opgenomen is in een gesticht maar ook nog eens ontstnapt en een villain met Austin Powers achtige allure wordt met een soort van 'Doomsday'machine. Ja, Austin Powers, dan is dat ook meteen maar gezegd waar ook dit deel weer de nodige overlap bezit met de latere Mike Myers films. En ja, ik vind dit wel te pruimen, ik kan hier veel meer mee dan het eerste deel uit de reeks. Wellicht is de humor plat en gemakkelijk met Dreyfus verschillende malen in de vijver, daarentegen is de verscheurde dummy kostelijk net als de chaos tussen Closeau, Cato en Dreyfus daar vlak na in en onder Closeau's appartement.

En zo breidt TPPR rustig verder met een stortvloed aan leuke tot soms iets minder leuke grappen, is het soms voorspelbaar, is het wellicht platter en simpeler en een beetje teveel slapstick, zijn alle mislukte aanslagen best leuk, zie ik veel inspiratie voor Austin Powers en is Sellers bij tijd en wijlen amper te verstaan. Dan is zelfs officer Crabtree nog beter te begrijpen. Desalnietemin vermaak ik me prima met dit deel waar de plezier afstraalt en ik dit zeker niet slecht vind. Daarom wat mij betreft een zelfde cijfer als het tweede deel.