One Flew over the Cuckoo's Nest (1975)

Nog eens herzien op HBO, mooie rol van Nichelson natuurlijk. Ook leuk om DeVito, Chucky en Doc uit B2tF te zien oa. Vroeger weleens gezien, vond altijd goeie film. Maar ik kan hem nu niet echt in de tijdsgeest plaatsen, daardoor wellicht een 4 en geen 4,5 ster. Gelukkig is de (psychische) zorg een stuk verbeterd...

4*

Zeventien jaar geleden zag ik deze film en gaf 'm 4 sterren. Het was de eerste en de laatste keer dat ik 'm zag.

Vorige week las mijn vriendin het boek. De film zag ze nog nooit en daarom besloten we 'm vanavond op te zetten.

En als ik straks in bed stap, blijf ik nog even hangen bij de volgende vraag: kan ik iets aanmerken op deze film?

Helemaal top deze film wat een acteer prestatie van alle betrokken acteurs. Maar je hebt ook een dijk van een scenario nodig en dan is er nog de regie van Forman. Iemand zegt het is niets bijzonders. Maar het speelt zich af in een inrichting dan moet je het eenvoudig houden als je dan met kranen en Dolly shots aan de gang gaat om ingewikkelde shots te schieten zou totaal ongepast zijn. Less is more en Nicholson steelt de show hij is geweldig met dat baldadige hoofd van hem.

Ratchett word vaak gezien als ultiem slecht maar toch denk ik dat ze op haar manier het beste voor heeft met de patiënten. Dat maakt de film des te interessanter want we zien hier geen goed vs kwaad. Maar "het systeem" tegen de menselijkheid. De anarchie tegenover de orde. En de film laat mooi zien dat we het allebei nodig hebben maar de balans niet naar één kant moet doorschieten.

Want of het wordt chaos of het wordt een geestdodende zaak waarin mensen het plezier en hun ziel verliezen. Het blijkt uiteindelijk dat dit gevecht tussen twee uitersten alleen maar verliezers kent.Behalve dan de chief die hierdoor zijn kracht durft te tonen en weet te ontsnappen. Er was voor mc Murphy geen redding mogelijk maar zo heeft hij toch iets weten te veranderen bij de mensen om hem heen.

Deze klassieker eindelijk eens een kans gegeven. Een excellerende Jack Nicholson zorgt als vrijbuiter McMurphy voor de nodige reuring in een gekkenhuis. Maar ook alle lof voor de rest van de cast, die het prettige rariteitenkabinet compleet maakt. Ondanks de nodige humor zit er ook een verrassend pakkende boodschap in het verhaal verworven. Nee, deze film is zo gek nog niet.

4,0 * Prettig gestoord

Het belang van goede en integere films voor een samenleving wordt weer eens benadrukt door deze klassieker uit 1975.

One flew over the cuckoos nest verkent het thema van institutionele controle versus menselijke waardigheid, waarbij de mannen in de psychiatrische instelling zichzelf tegenhouden om vrij te leven omdat ze doodsbang zijn voor hoe ze zullen worden ontvangen door de algemene bevolking vanwege hun gedrag.

Overigens, de Covid periode en de van bovenaf opgelegde maatregelen maakte exact duidelijk hoever en in welke mate de invloed van institutionele controle reikt.

De oordelen over wat als normaal of abnormaal gedrag wordt beschouwd, over wat schandelijk is en wat niet, worden bepaald door enkelen in posities van institutionele macht. Maar hun invloed en legitimiteit geven hun opvattingen - hoe fout of juist die ook zijn - het vermogen om de definitie te worden van wat normaal is in de samenleving.

De film maakt duidelijk dat veel van deze mannen bang zijn om niet in het conventioneel voorgeschreven gedrag te passen, totdat McMurphy hen helpt hun eigen interne waardigheid en zelfwaarde te erkennen, om opnieuw verbinding te maken met zichzelf op een manier die niet wordt beïnvloed door de perceptie van de samenleving over hen.

Vrijheid versus veiligheid. Waar kiezen we voor als samenleving, en heeft het individu uberhaupt nog iets te kiezen?

Deze film verdiend een 4K versie. Er zijn twee Boutique labels die ik dit graag zou zien doen.

1) Criterion Collection.

Dit verdienen ze op dit moment ook en dat ze het goed doen.

Hiermee kunnen ze uitpakken en weer laten zien waar ze vandaan komen!

2) KINO LORBER. Dit past echt in hun assortiment, en gezien hun restauratie/beeldkwaliteit zie ik dit zeker bij dit label voor me.

Als één van deze twee dit al maar aankondigt ben ik om en pre-order dit als een malle

Heb de bluray en geniet van de film, maar het zou zo vet zijn op een goede 4KUHD (Dolby Vision HDR) presentatie!

Hmm zit nu te denken. Ik heb 12 Monkeys 4K van Arrow. Zij kunnen dit ook... Maar toch ik wil dit liever van Criterion of KINO LORBER.

Over deze film kan ik kort zijn greatest movie ever

Cijfer een 10

The New Hollywood - take 15

Eerder had ik The French connection aangestipt als populairste film onder mijn new hollywood reeks van deze zomer maar toen ik last minute besloot om One flew over the cuckoo's nest te herzien, was ik toch verwonderd over de populariteit (aantal stemmen bijna 6700) én over de beoordelingen (top 20 in zowel top 1000 als top 250 hier bij MM).

Het is natuurlijk geen slechte film. Zeer knappe observatie van het monotoon ritme in de instelling (het klassieke muziekje terwijl de pillen één voor één worden uitgedeeld bv) en van de in vraag stellende behandeling van psychisch gestoorde patiënten (zoals in de opening ook wanneer men een patiënt 's morgens losgemaakt wordt van zijn bed en de patiënt zegt dat hij heel goed geslapen heeft). De clashes tussen McMurphy en de hoofdverpleegster Ratched geven vonken (met als formidabele scene de - ingebeelde - baseballmatch op TV). En het geniale aan het scenario is dat men de kans heeft aan de kijker op verlossing. Door na driekwart over te schakelen naar de Indiaan als belangrijkste personage, is er dan toch nog eentje die kan ontsnappen uit het systeem (cf de titel).

Maar een WOW film vond ik het niet en nog altijd niet. Omdat de film verschillende richtingen qua thema uitgaat zonder uit te diepen. Is het de benadering van hoe we mentale welzijn behandelen maw een status quo nastreven. Niet de bedoeling om te genezen. Dan is Billy (Brad Dourif nog beter dan Nicholson) het hoofdpersonage. Zijn de electro shocks als puur dramatische element ? Dan is Cheswick en ook McMurphy de hoofdpersonages. Gaat het over de definitie van gek zijn dan is inderdaad McMurphy het hoofdpersonage. Het is volgens mij vaag. Doet hij alsof ? Zoals hij zelf zegt : het is niet omdat ik geen gekke bekken trekt dat ik niet gestoord kan zijn. Gaat het over hoe je van het systeem kan winnen ? Dan is Chief het hoofdpersonage. Het is die verwarring die bij mij de film niet tot een hogere waardering leidt. Ik vind geen hoofmotief.

Het is wel een klassiek new hollywood produkt. Het gevecht van individu tegen autoriteit, de sobere aankleding, ensemble cast én natuurlijk Jack Nicholson die toch de frontman is in the new hollywood stroming. Daarna zal hij in de tweede helft van de jaren '70 veel minder aanwezig zijn (3 films tot aan The Shining in 1980, blijkbaar door de vele productie problemen van zijn film zelf geregisseerde film Going south).

"Jesus, I mean, you guys do nothing but complain about how you can't stand it in this place here and you don't have the guts just to walk out? What do you think you are, for Chrissake, crazy or somethin'? Well you're not! You're not! You're no crazier than the average asshole out walkin' around on the streets and that's it.”

Eindelijk deze film eens gezien. Stond echt al jaren op mijn kijklijst maar, constant deze film toch laten zitten. Ik wou hem opzich best lang zien maar, met een raar iets wat ik vroeger had is het er nooit echt van gekomen. Toen liet ik namelijk heel veel goede titels links liggen, omdat ik dan de gedachtegang had dat ik eerst de “saaie” films ging kijken en daarna de leuke films voor het einde had bewaard. Goed daar heb ik mijzelf wel van af kunnen zetten dus ik kijk gewoon echt waar ik zin in heb. En zo had ik dus ook zin om deze film nog even te kijken voordat de horrormaand begint, en ik heb me werkelijk waar heerlijk weten te vermaken met deze film.

Eigenlijk altijd een beetje sceptisch geweest over hoe deze film mij ging bevallen, het is best een lange zit en vaak moet een film me dan wel echt pakken om het leuk te houden, en eigenlijk ging alles hier goed. Echt een depressieve film vond ik het niet, al had ik dat misschien wel verwacht. Wat ik wel vond is dat de film een mooie samenhang heeft naar wel trieste scenes en toch best komische momenten waar ik ook hard om heb moeten lachen. En eigenlijk wint alles in deze film. Het script is echt werkelijk waar fantastisch, het verhaal is hilarisch maar inderdaad soms ook best triest en de cast zijn stuk voor stuk echte toppers.

Het begin vond ik misschien soms wat taai, al weet Nicholson wel echt de toon te zetten in deze film. Waarom hij daar terecht komt is vrij simpel maar, wel een leuke bedoeling. De beste man is namelijk een lastpak in de samenleving, en wordt eigenlijk door elke instantie uitgekotst. Eenmaal aangekomen in de gesloten afdeling voelt hij zich zeker niet thuis, en probeert dan ook daar het leven zuur te maken bij onder andere hun verpleegster. Hij stelt zich een beetje vijandelijk op maar, probeert uiteraard ook vrienden te maken op de afdeling. Op zich best geinig, zeker ook hoe je volgt dat Nicholson zowel een sterkere band krijgt met de patiënten, meer vijanden waant met de verpleegsters maar, ook zelf steeds gestoorder wordt.

Echt een heerlijke wholesome film, waar ik me onwijs mee hebt vermaakt. Misschien wel één van de beste films die ik de afgelopen tijd heb gezien, omdat ik me gewoon meer dan twee uur volledig heb vermaakt, de hele cast heeft zich duidelijk er mee vermaakt, en dat spatte serieus van het scherm af.

Een van de ontroerendste acceptance speeches ooit vind ik...

Louise Fletcher Wins Best Actress: 48th Oscars (1976)

Vanavond zat ik me zo af te vragen met welk filmpersonage ik mezelf het best kan identificeren. En verrassend kwam daar voor mij uit: Billy Bibbit.

Nee, geen held als gespeeld door velen, ook geen antiheld als gespeeld door velen, maar gewoon deze schuchtere jongeman die gebukt gaat onder een tirannieke moeder die bevriend is met een even tiranniek loeder.

Billy is wat ik ben, zonder de moeder en het loeder, maar wel wat kijk op de wereld betreft. Alles is wonderlijk, nieuw en staat klaar om ontdekt te worden.
Ja, dan kun je ook Jack uit Titanic noemen, maar dat is gewoon een eikel die toevallig doodgaat op of nabij een beroemd schip.
Billy is zichzelf, altijd. Billy rules.

En dan ben je al richting de zestig...

Billy had beter verdiend dan zijn lot in deze film, maar dat ga ik ontspoileren.

Vanavond weer gezien op Paramount Network, blijft een geniale film, met een geweldige cast!