Przejdź do zawartości

Janusz Gajos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Gajos
Ilustracja
Janusz Gajos (2015)
Imię i nazwisko

Janusz Jerzy Gajos

Data i miejsce urodzenia

23 września 1939
Dąbrowa Górnicza

Zawód

aktor, pedagog

Współmałżonek

(1) Zoja Gajos; (2) Ewa Miodyńska; (3) Barbara Nabiałczyk; (4) Elżbieta Brożek

Lata aktywności

od 1964

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy w Warszawie
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Gajos z psem Szarikiem na planie serialu Czterej pancerni i pies (1969)
Odcisk dłoni i podpis Gajosa w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach
Gwiazda Janosa w łódzkiej Alei Gwiazd
Gajos z prezydentem Bronisławem Komorowskim (2011)
Gajos (trzeci z prawej) w sztuce „Garderobiany” Ronalda Harwooda w reżyserii Adama Sajnuka, spektakl Teatru Narodowego w Warszawie (2020)

Janusz Jerzy Gajos (ur. 23 września 1939 w Dąbrowie Górniczej) – polski aktor teatralny i filmowy; profesor sztuk teatralnych, pedagog i fotograf.

Uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich aktorów. Laureat wielu wyróżnień, w tym nagród publiczności i odznaczeń. Sześciokrotny zdobywca prestiżowej filmowej nagrody „Orły” i nagród przyznawanych przez jury festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Laureat pięciu Wiktorów i jednego Super Wiktora – nagród, którymi honorowane są wybitne osobowości małego ekranu[1]. W 2015 podczas otwarcia 40. Festiwalu Filmów Polskich w Gdyni otrzymał statuetkę Diamentowych Lwów – nagrodę publiczności biorącej udział w plebiscycie na najlepszego polskiego aktora czterdziestolecia[2].

Wystąpił w filmach reżyserów, takich jak m.in. Ryszard Bugajski (Przesłuchanie, Układ zamknięty, Zaćma), Janusz Zaorski (Piłkarski poker, Szczęśliwego Nowego Jorku), Wojciech Marczewski (Ucieczka z kina „Wolność”, Czas zdrady, Weiser) i Filip Bajon (Wahadełko, Limuzyna Daimler-Benz, Poznań '56, Kamerdyner)[3]. W teatrze reżyserowali go m.in. Jan Englert (Władza, Iwanow, Udręka życia) i Olga Lipińska (Żabusia, Świecznik, Przedstawienie „Hamleta” we wsi Głucha Dolna)[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Kiedy miał 11 lat, zamieszkał z rodzicami w Będzinie, gdzie ukończył szkołę podstawową i w 1957 zdał maturę w III Liceum Ogólnokształcącym. Zawodu aktora uczył się w Teatrze Dzieci Zagłębia pod opieką Jana Dormana. W latach 1960–1961 odbył służbę wojskową.

Trzykrotnie bez powodzenia starał się o przyjęcie do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi[5], do której został przyjęty dopiero w 1961[6]. Szkołę ukończył w 1965[6], ale dyplom uzyskał dopiero w 1971. W 2008 otrzymał tytuł profesora sztuk teatralnych[7]. 7 października 2016 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa PWSFTviT w Łodzi[8].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1957 znalazł zatrudnienie w Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie, w którym był pracownikiem technicznym i tworzył lalki[9]. Jako aktor zadebiutował rolą Pietrka w filmie Marii Kaniewskiej Panienka z okienka (1964)[10]. W latach 1965–1970 występował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi[10]. Ogólnopolską popularność zyskał dzięki roli Janka Kosa w serialu wojennym Czterej pancerni i pies (1966–1970)[11]. Z uwagi na ogromny sukces serialu przez kilka kolejnych lat był utożsamiany wyłącznie ze swoją ekranową postacią[12], przez co nie otrzymywał interesujących propozycji aktorskich, poza epizodycznymi rolami w kilku produkcjach[13].

Za główną rolę chłoporobotnika Józefa Mikułę, który w loterii wygrywa milion złotych, w filmie obyczajowym Sylwestra Szyszki Milioner (1977) otrzymał nagrodę za najlepszą rolę męską na 4. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku[13]. Za główną rolę przewlekle chorego Michała Szmańdy w dramacie psychologicznym Filipa Bajona Wahadełko (1981) otrzymał nagrodę za pierwszoplanową rolę męską na 6. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni[14]. Został nagrodzony również na 15. edycji tego festiwalu za rolę majora UB „Kąpielowego” w dramacie politycznym Ryszarda Bugajskiego Przesłuchanie (1989) i cenzora Rabkiewicza w komediodramacie Wojciecha Marczewskiego Ucieczka z kina „Wolność” (1990)[15].

Od 1970 gra w teatrach warszawskich: Komedia (1970–1971), Polskim (1971–1974), Kwadrat (1974–1980), Dramatycznym (1980–1984), Powszechnym (od 1984)[10] i Narodowym (2003–2022), w którym występował m.in. w autorskim monodramie Msza za miasto Arras[16]. Od 1986 wystąpił w wielu spektaklach Teatru Telewizji[10]. Występował w roli Tureckiego w odcinkach Kabaretu Olgi Lipińskiej[17] i w skeczach programu telewizyjnego Kabaretu Dudek W telewizyjnej kawiarni.

W 2003 został wykładowcą PWSFTviT w Łodzi, a w 2006 – członkiem rady programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.

Zajmuje się fotografią[18], w 2002 zorganizował w Katowicach pierwszą wystawę swoich zdjęć.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Czterokrotnie żonaty: z Zoją; z aktorką Ewą Miodyńską; z realizatorką telewizyjną Barbarą Nabiałczyk, z którą ma jedyną córkę Agatę (ur. 1980); z Elżbietą Brożek[19][20][21]. Mieszka w Warszawie[22].

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi w Polsce w 2010[23] i przed wyborami prezydenckimi w 2015[24].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Spektakle Teatru Telewizji

[edytuj | edytuj kod]

Wystawy fotograficzne

[edytuj | edytuj kod]
  • 2002: Wystawa w Galerii Akwarela w Pałacu Młodzieży – Katowice
  • 2004: Wystawa w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej – Warszawa
  • 2008: Wystawa pt. „Trochę teatru” w Galerii Sztuki Krystyny Napiórkowskiej – Warszawa
  • 2008: Wystawa na X Festiwalu Nauki i Sztuki – Siedlce
  • 2008: Wystawa na X Polkowickich Dniach Teatru

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • II Nagroda w kategorii amatorskiej w VIII Ogólnopolskim Konkursie Recytatorskim w Gdańsku – 1961
  • „Srebrna Maska” w plebiscycie „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszego aktora w roku 1966 – 1967
  • Nagroda Ministra Obrony Narodowej I stopnia dla realizatorów i wykonawców ról serialu tv Czterej pancerni i pies – 1967
  • tytuł najlepszego aktora teatralnego w sezonie 1967/68 w plebiscycie „Dziennika Łódzkiego” – 1968
  • Medal okolicznościowy „Za zasługi dla miasta Koszalina” na V Koszalińskich Spotkaniach Filmowych „Młodzi i Film” – 1975
  • Nagroda na IV FPFF w Gdańsku za rolę Józefa Mikuły w filmie Milioner – 1977
  • Nagroda na VII FPFF w Gdańsku za pierwszoplanową rolę męską - za rolę Michała Szmańdy w filmie Wahadełko – 1981
  • Nagroda Prezesa PRiTV za osiągnięcia aktorskie w Teatrze TV – 1986
  • Nagroda „Trybuny Ludu” I stopnia za wybitne osiągnięcia aktorskie, a zwłaszcza za role w sztukach: Ławeczka, Opowieści Hollywoodu i Przedstawienie „Hamleta” we wsi Głucha Dolna – 1987
  • „Złoty Ekran” (przyznany przez pismo „Ekran”) w kategorii: Kreacje aktorskie; za rok 1986, w spektaklach tv Myszkin, Mgiełka, Zapomniany diabeł, Przedstawienie „Hamleta” we wsi Głucha Dolna i za rolę w filmie Big Bang – 1987
  • „Złoty Ekran” (przyznany przez pismo „Ekran”) w kategorii: za rolę w filmie Big Bang – 1987
  • Nagroda Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji za kreacje aktorskie w spektaklach Teatru TV ze szczególnym uwzględnieniem Opowieści Hollywoodu i Przedstawienia „Hamleta” we wsi Głucha Dolna – 1987
  • Wiktor 1987 - nagroda telewidzów dla najpopularniejszej postaci TVP (za rok 1987) – 1988
  • Nagroda tygodnika „Przyjaźń" za kreację aktorską w sztuce Ławeczka Gelmana – 1988
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za wybitne kreacje aktorskie w teatrze, filmie i telewizji – 1989
  • Nagroda na FPFF w Gdańsku-Gdyni za pierwszoplanowe role męskie w Przesłuchaniu i Ucieczce z kina Wolność – 1990
  • „Złota Kaczka” w kategorii: najlepszy polski aktor za rok 1989, za rolę Kąpielowego w filmie Przesłuchanie – 1990
  • „Złota Kaczka” w kategorii: najlepszy polski aktor za rok 1990 – 1991
  • Nagroda Przewodniczącego Komitetu Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego, rolę w filmie Ucieczka z kina Wolność – 1991
  • Nagroda na XVII FPFF w Gdyni za drugoplanową rolę męską w filmach Szwadron i Kiedy rozum śpi - 1992
  • Główna Nagroda Aktorska na XXXIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Roberta w Nawróconym w Jaffie w Teatrze Polskim w Poznaniu – 1993
  • Super Wiktor za całokształt twórczości telewizyjnej – 1994
  • Nagroda na MFF Fantastycznych w Burgos za rolę męską w filmie Ucieczka z kina Wolność – 1994
  • Srebrny As – 1994
  • Wiktor 1994 – 1995
  • nagroda na XXXV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Koczkariewa w Ożenku w Teatrze Powszechnym – 1995
  • I miejsce w plebiscycie publiczności na najlepszego aktora XXXIV Rzeszowskich Spotkań Teatralnych – 1995
  • „Złoty Wawrzyn Grzymały”, nagroda Bydgoskiego Towarzystwa Teatralnego – 1995
  • nagroda na XXI Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za rolę Nosa w Weselu w Teatrze Powszechnym – 1996
  • „Złoty Jańcio” - nagroda główna Przeglądu Filmowego „Prowincjonalia” w Słupcy k. Konina za rolę w filmie Łagodna – 1996
  • 3 miejsce w ankiecie „Polityki” na najważniejszych aktorów polskich XX wieku – 1998
  • Nagroda na XXIV FPFF w Gdyni za drugoplanową rolę męską w filmie Fuks – 1999
  • „Feliks Warszawski” za najlepszą rolę męską w spektaklu Swidrygajłow w Teatrze Powszechnym – 2000
  • Nagroda Prezesa Canal+ "za wybitną kreację aktorską" i Nagroda Festiwalu Filmowego w Toronto przyznane na XXV FPFF w Gdyni za rolę w filmie Żółty szalik – 2000
  • „Jańcio Wodnik”, nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni za najlepszą rolę męską, rolę w filmie Żółty szalik – 2001
  • Grand Prix Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie, nagroda za rolę tytułową w spektaklu tv Bigda idzie! - 2001
  • Orzeł 2001 Polskiej Akademii Filmowej, nagroda za drugoplanową rolę męską w filmie To ja, złodziej – 2001
  • „TeleMaska” - nagroda dla najlepszego aktora sezonu w Teatrze TV przyznana w plebiscycie czytelników „Tele Tygodnia” i widzów Teatru TV – 2001
  • Wiktor 2000 w kategorii aktor roku – 2001
  • II miejsce na XL RST w Rzeszowie w plebiscycie publiczności na najlepszą rolę męską Spotkań - za rolę Onego w przedstawieniu Ławeczka Aleksandra Gelmana – 2001
  • 1 miejsce w IX edycji plebiscytu „Złota Piątka Telerzeczypospolitej” gazety „Rzeczpospolita” za rok 2001 – 2002
  • Wiktor 2001 w kategorii Najpopularniejszy aktor telewizji – 2002
  • Statuetka „Gwiazda Telewizji Polskiej” wręczona z okazji 50-lecia TVP za kreacje aktorskie w filmie i teatrze telewizji – 2002
  • „Busola” - nagroda tygodnika „Przegląd” - przyznawana ludziom, którzy dla innych są wzorem do naśladowania i pomagają potrzebującym – 2002
  • „Byk Sukcesu”, nagroda miesięcznika „Sukces” – 2003
  • Doroczna Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru – 2003
  • „Kryształowy Granat” na VII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu – 2003
  • Grand Prix III Krajowego Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie za rolę w spektaklu tv Czwarta siostra - 2003
  • „Jańcio Wodnik”, nagroda na X Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni za najlepszą rolę męską, rolę w filmie Tam i z powrotem – 2003
  • „Złote Berło”, wyróżnienie Fundacji Kultury Polskiej za wirtuozerskie kreacje teatralne i filmowe pogłębiające prawdę o człowieku naszych czasów – 2005
  • tytuł najlepszego aktora na XI Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi za rolę księdza Kubali w Nartach ojca świętego z Teatru Narodowego w Warszawie – 2005
  • „Złota Podkowa” na Festiwalu Filmowym „Wakacyjne Kadry” w Cieszynie za najlepszą rolę męską w konkursie filmów fabularnych, za rolę Brata Zdrówko w filmie Jasminum – 2006
  • Laureat Złotej Piątki, plebiscytu czytelników „Tele Rzeczpospolitej” – 2006
  • Orzeł 2007 Polskiej Akademii Filmowej za rolę Brata Zdrówko w filmie Jasminum – 2007
  • Wiktor 2007 w kategorii Najpopularniejszy aktor telewizyjny – 2007
  • Grand Prix VII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie za rolę w spektaklu tv Norymberga – 2007
  • Statuetka „Łódzkiej Eureki” za osiągnięcia w minionym roku – 2008
  • „Specjalny Złoty Anioł” na Festiwalu Filmowym TOFIFEST w Toruniu za wkład w sztukę aktorską i niezależność twórczą – 2009
  • Grand Prix 10. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa Teatry” w Sopocie za rolę w spektaklu tv W roli Boga oraz nagroda za wybitne kreacje w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji – 2010
  • Gentleman Roku (2010)
  • Orzeł 2010 Polskiej Akademii Filmowej, nagroda za drugoplanową rolę męską w filmie Mniejsze zło – 2010
  • Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za wybitne osiągnięcia aktorskie na deskach Teatru Narodowego, ze szczególnym uwzględnieniem kreacji w spektaklach Śmierć komiwojażera i Dozorca – 2010
  • Nagroda aktorska na 11. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie za rolę w spektaklu tv Boulevard Voltaire – 2011
  • „Kryształowy Dzik” na Festiwalu Reżyserii Filmowej w Świdnicy za twórczą współpracę aktora z reżyserem – 2012
  • „Wielki Ukłon”, nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Kina Autorskiego „Quest Europe” w Zielonej Górze za dogłębne zawładnięcie zbiorową wyobraźnią – 2012
  • „Kryształowe Zwierciadło” – 2014
  • „Diament Trójki” - nagroda specjalna przyznana przez Program 3 Polskiego Radia – 2015
  • „Platynowy Szczeniak” za wybitne osiągnięcia w aktorstwie filmowym na 4. Festiwalu Aktorstwa Filmowego im. Tadeusza Szymkowa we Wrocławiu – 2015
  • Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym „Kino pavasaris” w Wilnie dla najlepszego aktora w konkursie Baltic Gaze, rola w filmie Body/Ciało – 2015
  • nagroda na Valleta Film Festiwal dla najlepszego aktora za rolę w filmie Body/Ciało – 2015
  • Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego „Off Camera” w Krakowie dla najlepszego aktora w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych, rola w filmie Body/Ciało – 2015
  • Diamentowe Lwy (nagroda w plebiscycie publiczności 40. edycji FPFF w Gdyni) dla najlepszego aktora 40-lecia, za role w filmach Przesłuchanie, Milioner, Ucieczka z kina Wolność – 2015[2]
  • Nagroda na 40. FPFF w Gdyni za główną rolę męską w filmie Body/Ciało – 2015
  • Orzeł 2016 Polskiej Akademii Filmowej, Nagroda za Osiągnięcia Życia – 2016[35]
  • Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii Teatr, za monodram Msza za miasto Arras – 2016
  • Orzeł 2016 Polskiej Akademii Filmowej, nagroda za główną rolę męską w filmie Body/Ciało – 2016[36]
  • Nagroda na 31. Tarnowskiej Nagrodzie Filmowej za całokształt i wkład w polską kinematografię – 2017
  • „Złoty Glan”, nagroda kina Charlie w Łodzi dla twórcy niezależnego z uporem przeciwstawiającego się modom i trendom dominującym w kulturze popularnej, przyznana podczas 22. Forum Kina Europejskiego „Cinergia” w Łodzi – 2017
  • Nagroda Specjalna Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (PSC) – 2018
  • MOCART - nagroda Radia RMF Classic - Człowiek Roku – 2018
  • Nagroda 100-lecia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS – 2018[37]
  • „Gong Danutki” za kunszt sztuki aktorskiej na 1. Festiwalu „Śleboda/Danutka” w Lublinie – 2019
  • Orzeł 2019 Polskiej Akademii Filmowej, nagroda za drugoplanową rolę męską w filmie Kler – 2019
  • tytuł „Aktora NieZwykłego” na Festiwalu Filmów - Spotkań Niezwykłych w Sandomierzu – 2020
  • „Orzeł” stulecia „Rzeczypospolitej” w kategorii: Film i Teatr – 2021
  • Nagroda „Gustaw” przyznana przez Związek Artystów Scen Polskich za wybitne dokonania w dziedzinie sztuki aktorskiej oraz za zasługi dla środowiska teatralnego i promocję polskiej kultury – 2021
  • Modjeska Prize przyznana przez Helena Modjeska Art and Culture Club w Los Angeles – 2024

Źródło:[33][38].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Janusz Gajos | wystawa fotografii [online], Punkt Informacji Kulturalnej – Poznań, 31 maja 2019 [dostęp 2020-07-18] (pol.).
  2. ↑ a b Diamentowe Lwy w Gdyni przyznane! Gajos, Barańska i „Noce i Dnie” triumfują [online], wpolityce.pl [dostęp 2021-03-11].
  3. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 54, 86, 109, 157.
  4. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 125, 264.
  5. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 11, 203, 247.
  6. ↑ a b Gwiazdy w zbliżeniu. Portrety aktorów i reżyserów polskich 1995 ↓, s. 37.
  7. ↑ M.P. z 2008 r. nr 35, poz. 314.
  8. ↑ Janusz Gajos doktorem h.c. Szkoły Filmowej w Łodzi [online], rp.pl, 7 października 2016 [dostęp 2016-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-08].
  9. ↑ https://www.bedzin.pl/strona-171-janusz_gajos.html
  10. ↑ a b c d Gwiazdy w zbliżeniu. Portrety aktorów i reżyserów polskich 1995 ↓, s. 41.
  11. ↑ Gwiazdy w zbliżeniu. Portrety aktorów i reżyserów polskich 1995 ↓, s. 37–38.
  12. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 16, 58, 256, 270.
  13. ↑ a b Gwiazdy w zbliżeniu. Portrety aktorów i reżyserów polskich 1995 ↓, s. 38.
  14. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 150.
  15. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 105.
  16. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 135.
  17. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 179, 228, 259.
  18. ↑ Wakar 2019 ↓, s. 29, 168, 188.
  19. ↑ Janusz i Elżbieta Gajosowie: czwarta żona okazała się miłością jego życia [online], viva.pl [dostęp 2024-09-23].
  20. ↑ Po spektaklu weszła do jego garderoby. Długo się opierał [online], kobieta.wp.pl [dostęp 2024-09-23].
  21. ↑ Tygodnik Życie na Gorąco nr 34, 21 sierpnia 2014, s. 35.
  22. ↑ Janusz Gajos: Teatr to chemia. wiez.pl, 2017-09-23. [dostęp 2025-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  23. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego [online], onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01].
  24. ↑ Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21].
  25. ↑ Fortele Jonatana Koota [online], www.nostalgia.pl [dostęp 2022-09-14].
  26. ↑ a b c Zbigniew Dolny: Rok 1968. Polski-dubbing.pl, 2008-04-20. [dostęp 2021-06-08]. (pol.).
  27. ↑ Dezerter: Córka d’Artagnana (La fille de d’Artagnan); 1994. Polski-dubbing.pl, 2008-03-16. [dostęp 2021-06-08]. (pol.).
  28. ↑ Opowieści Hollywoodu – Christopher Hampton. e-teatr.pl. [dostęp 2013-11-06].
  29. ↑ Saksofon | Izabella Cywińska [online], ninateka.pl [dostęp 2021-04-17].
  30. ↑ Prezydent odznaczył ludzi kultury. prezydent.pl, 17 stycznia 2011. [dostęp 2011-03-03].
  31. ↑ M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 81 „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej”.
  32. ↑ Odznaczenia dla wybitnych twórców i działaczy kultury. „Dziennik Polski”. Nr 175 (9456), s. 2, 26 lipca 1974. 
  33. ↑ a b Janusz Gajos w bazie filmpolski.pl
  34. ↑ Medale „Gloria Artis” dla Kabaretu Pod Egidą [online], teatry.art.pl, 17 kwietnia 2007 [zarchiwizowane z adresu 2012-01-11].
  35. ↑ Znamy nazwisko pierwszego Laureata. [dostęp 2016-03-04].
  36. ↑ Polskie nagrody filmowe. [dostęp 2016-03-07].
  37. ↑ Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-03-30].
  38. ↑ Janusz Gajos, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2025-03-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Polskie Nagrody Filmowe za najlepszą główną rolę męską
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Polskie Nagrody Filmowe za najlepszą drugoplanową rolę męską
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Laureaci Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego
1957–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Gajos&oldid=76353786”